Northern Lights and Bubble Net Feeding

Bekijk dit verhaal met foto's en video van het noorderlicht op onze eigen te gekke website: www.travelsoap.nl
Hier de directe link naar het reisverhaal: http://www.travelsoap.nl/reisverhalen/northern-lights-and-bubble-net-feeding-of-the-humpbacks/

Noorwegen, Tromsø: 12 – 14 nov 2015
Via Oslo vliegen we naar Tromsø. De hoofdstad voor het Noorderlicht. We logeren 3 nachtjes in het hippe Comfort Xpress hotel. De eerste dag verkennen we de stad. De grote brug over het fjord brengt ons naar de prachtige IJszeekathedraal, die ’s avonds ijsblauw verlicht is. Bij het Villmarksenter gaan we voor de eerste keer op Noorderlicht jacht. Op de heuvel aan de andere van Tromsø spotten we onze glimp van het Noorderlicht bij een kampvuurtje. Daarna eten we in de Sami tent een stoofpotje van rendiervlees om innerlijk weer op temperatuur te komen. De volgende dag staat de wereld in brand, terwijl de ijskathedraal van Tromsø rood wit blauw kleurt.

Noorwegen, Vengsøya: 15 – 19 nov 2015
We worden opgehaald door Uwe en naar de ferry van Bellvika gebracht. In het donker zetten we koers naar Vengsøya. In de verte doemen een paar lichtjes van de pier op. We logeren in een soort dorpje zoals ik me als kind bedacht had hoe de “De kinderen van bolderburen” (Astrid Lingren) woonde. Het is een gezellig weerzien met Frank (baas van www.wildlifeobservationsworldwide.com), Frieder en Charles (fotograaf en filmer) en Hector (Ranger van Punta Norte Orca’s), die we ooit in Patagonië hebben ontmoet. Deze keer geen orka’s die het strand opschieten voor een malse seal puppy, maar nu is de haring de pineut. Het fjord ligt vol met bultrugwalvissen, die ook dol zijn op haring en hier gezamenlijk Bubble Net Feeding doen.
Wij slapen op de bovenste verdieping van de oude visloods met uitzicht over de kleine haven en de vissersbootjes. In het huiskamer maken we het wat aangenamer door een goed vuurtje te stoken in de houtkachel.
De volgende ochtend hebben we ons eerste mega verkleed partijtje. Heel veel laagjes kleren moeten ons een beetje warm houden als wij het fjord met boot gaan verkennen. Daarover nog een zeilpak en een zwemvest. We zien eruit als Michellen mannetjes en waggelen over de steiger naar de kleine bootjes. Het is nog een hele tour om zo ingepakt de boot in te klimmen. Een vissersboot is zijn net aan het binnenhalen in midden in het fjord. De orka’s zwermen, als vliegen op de stroop, om de vissersboot en proberen een harinkje mee te pikken. Het is een drukte van jewelste en soms weet je gewoon niet waar je kijken moet. Zo’n 50 orka’s maken het fjord tot een echte orka soep, met haring als vermicelli. Links, rechts, voor, achter …. Overal duiken ineens grote zwarte rugvinnen op uit de diepte en worden we opgeschrikt door een blow recht onder je neus. De haringen hebben het voordeel van de grote getalen, maar ook daar heeft de orka een truc op gevonden. Dwars door de school haring zwemmen en dan een mega zwieper met je staart, je raakt altijd een paar haringen en zorgt zo voor een goede hersenschudding. De geraakte haring gedragen zich tijdelijk als een diepvries visstick en zijn dus makkelijk naar binnen te werken. Ook de bultruggen lijken te tongzoenen met het vissersnet vol haring en duiken sierlijk om de vissersboot heen met hun grote staarten. Onze fototoestellen draaien op volle toeren en vingers sterven bijna af. Wat een bijzondere eerste dag. Van 9:00 tot 14:00 speuren we 4 dagen lang het fjord af naar bultruggen en orka’s en dan wordt het al donker. We gaan terug naar ons huis om ons een beetje op te warmen bij de haard voor het volgende buitenspeel avontuur: Het noorderlicht of Aurora Borealis. Gewapend met statief en camera duiken we de bosjes in aan de waterkant om zoveel mogelijk de lichtjes van het dorp te ontwijken. Boven de berg van Vengsøya ontstaat een gloed, die steeds groter wordt. Ineens verandert de gloed in bewegende groene strepen, die over ons heen trekken. Ademloos kijken we naar de hemel, die magisch lijkt te bewegen. Mooi oefenmoment voor wat meer technische foto’s en een time lapse. Na het eten gaan we weer de koude, heldere winternacht in voor de volgende noordelijke lichtshow. Deze keer nestelen we ons op de dam wat verder in het dorp voor mooie opname. Terwijl Frieder ons leuke nieuwe foto trucjes leert.

Onze start settings voor het noorderlicht:
Uiteraard een statief en alles manual… Gevold door de volgende instellingen; F2,8, 30 sec, ISO800 met statief en dan aanpassen naar smaak.

Even een korte toelichting: De elektrische geladen deeltjes, die de zon loslaat, wil de magnetische aarde graag naar zich toe trekken. Als deze bij ons in de atmosfeer terecht komen en botsen met andere elektrische geladen deeltjes, stralen ze lichtjes uit die samen een soort neongas vormen. Ofwel Thor en Frya hebben tijdens een gezellig Goden feestje de neonverlichting van het Hoge Noorden aangedaan en wij verwonderen ons terwijl we naar de hemel staren.
Dinsdag is een prachtige heldere dag en vandaag ligt het spektakel letterlijk op de stoep. Vlak voor de haven ingang hebben 8 bultruggen en 7 orka’s hun zinnen gezet op de mega school haring. De bultrugwalvissen komen samen en duiken onder de haring door. In de diepte blazen ze gezamenlijk een bellennet in een cirkel. Waardoor de haring denkt dat ze ingesloten zijn. Stomme haring, die heerlijk smaakt, overigens! Dan komen de bultruggen samen tussen de bellen verticaal omhoog met hun mond wijd openen. Vanaf de boot hoor je dan de haringen, die een uitweg zoeken naar boven spetteren. Het water begint te borrelen en dan breken 8 bultruggenbekken het wateroppervlakte en weet je niet wat je ziet. Vervolgens circelen de orka’s om het bubble net om de net ontsnapte haring alsnog het leven zuur te maken en te vangen. Wat een natuur spektakel. Naast zo’n bubble net feeding wordt ons bootje echt playmobile formaat. 10 bubble net feedings vinden plaats bij ons in de baai vlakbij de boot, daarna splitsen de bultruggen zich weer op als de school haring lekker is uitgedund. Wij zetten verder koers naar zee en vinden nog 2 bultruggen, die helemaal bij zijn met de scholen haring die de fjorden binnen zwemt en er wordt 3 x gebreached vlak naast de boot. Asli bij ons in de boot gaat helemaal uit haar plaat, zoals je kan horen …
Als we woensdagavond naar huis lopen vraag Mathias of we nog ff mee gaan om te kijken of we nog het Noorderlicht kunnen spotten. Eigenlijk wilden we al in ons warme bed duiken en het is al 23:30, maar goed vooruit nog even een kijkje nemen bij het strandje. Dat werd dus 2,5 uur later …Because then the magic happens.… De lucht lijkt uit het niks te exploderen, groene gordijnen breack dancen door de zwarte nacht terwijl de sterren helder twinkelen. Zo hier en daar veranderd het groene neonlicht, zelfs naar roze en paars als het over het fjord danst. Eindeloos staren we naar dit magische natuur vuurwerk, dat eindeloos lijkt te duren en in steeds in hevigheid af en toe neemt. (Zie Time Lapse verderop in verhaal)
Woensdag zien we weer een aantal prachtige bubble net feedings in de wonderschone scenery van de Noorweegse fjorden. We komen een vissersboot met zwart-witte stalkers tegen. Hier en daar wordt er ook nog gebreached naast de gebubble net feedings. Als we de laatste dag terug varen naar de haven hebben we een mooie ontmoeting met een jonge orka, die graag een kijkje in de boot probeert te nemen. Nieuwsgierig al hij is.
Wij hebben alles gezien waar we alleen maar van durfde te dromen.

Noorwegen, Vengsøya: 20 – 21 nov 2015
Er staat veel wind en grote grijze sneeuw wolken trekken langs de hemel. Vandaag kunnen we niet uitvaren vanwege het slechte weer. ’s Middags maken we een wandeling over het kleine eiland met Frieder en Hector, terwijl de vlokken steeds groter worden en het harder gaat sneeuwen. Er trekken steeds nieuwe sneeuwbuien over het eiland, die de sneeuwlaag steeds dikker maakt. Frieder geeft ons een cursus Time Laps maken. De 280 foto’s van het prachtige noorderlicht van woensdag worden achter elkaar gemonteerd tot een filmpje. En dit is het resultaat: Break Dance of the Northern Lights…!!
Na 2 dagen sneeuw staan we tot onze knieën in een dik pak sneeuw. Ook de laatste dag kunnen we niet echt uitvaren, maar we hebben geluk. 10 Bultruggen hebben hun zinnen gezet op de grote school haring net voor de ingang van de haven. We ploeteren door de sneeuw naar het einde van de pier, van waar we het bubble net feeding gewoon vanaf het land kunnen aanschouwen. Tussen de sneeuwbuien door kunnen we nog wat leuke filmpjes maken, terwijl 10 bultruggen de show stelen, onze vingers in ijsklontjes veranderen en wij in een sneeuwpop.

Noorwegen, Tromsø: 22 – 23 nov 2015
Op de pier van Vengsoya worden we uitgezwaaid door een zestal bultrug staarten, terwijl we op de ferry staan te wachten in het witte landschap. Het is ijskoud op het dek van de ferry naar ….. Grote ijspegels hangen aan de dak van de passagiersruimte. Het fjord ziet er prachtig uit onder de dikke laag sneeuw en de laatste zonstralen van dit jaar verlicht de lucht met een roze gloed. We zijn even lijdend voorwerp van een ansichtkaart. Aan de andere kant worden we opgepikt door het taxi busje om ons terug te brengen naar Tromsø. We stoppen nog even als er 3 rendieren oversteken, die op weg zijn naar de Kerstman. De rest van de groep zetten we af op de airport, wij droppen onze bagage in het Comfort Xpress hotel en lopen naar de plek waar we opgepikt gaan worden voor onze hondenslee tocht. Artic Adventures heeft 105 enthousiaste Alaska Husky’s, die sinds gisteren allemaal in stuiterstand zijn door de grote hoeveelheid sneeuw, die er gevallen is. Per-Thore, de baas, doet zelf altijd mee aan de aan de 1800 km hondenslee race in Alaska, en is ook helemaal in zijn element met de eerste sneeuw van dit jaar. We hijsen ons in een dikke overal en krijgen allemaal koplampjes op. Aangezien het om 15:00 al pikkedonker is. Zodra Per-Thore naar de husky’s loopt is de hele kennel in rep en roer. De honden hebben er zin in en wij ook. Als een katapult schieten wij de nacht in, zodra de slee wordt los gemaakt. Eén zittend op de slee en één achterop staand op de liggers. Er moet best aardig bij geremd worden anders worden we over de diverse heuveltjes gelanceerd, vliegen we uit de bocht of stuitert één van ons van de slee. De sneeuw reflecteert het schijnsel van de maan terwijl wij door het witte wonderlandschap scheuren. Zo nu en dan wisselen we van plek, goed de rem erop en de slee met twee handen vast houden, anders gaat de slee er zonder ons vandoor en wordt het terug lopen in een pak sneeuw tot je knieën. De Mexicaanse bestuurder van de hondenslee voor ons stuitert van de slee zo het riviertje in. De slee met bijrijder gaat er vandoor en Per-Thore kan de 5 Alaska boeven nog net te pakken krijgen, terwijl ze er met de buit vandoor gaan naar de noordpool. Wij moeten een noodstop maken om niet over de natte bestuurder heen te denderen. Heuvel opwaarts moeten we de honden een beetje helpen, door mee te steppen of mee te rennen. Het zweet guts in onze heerlijk thermo overal. De beloning voor het harde werken is top. Het is wind stil en boven op de heuvel heb je een mooi uitzicht op de lichtjes van Tromsø aan de andere kant van het fjord. Down hill is spectaculair, goed hangen in de bochten, boompjes ontwijken en af en toe bij remmen zodat je niet tegen de honden botst. Wat een gave ervaring! Na afloop worden onze 5 honden even verschrikkelijk in elkaar geknuffeld en terug naar hun plekje gebracht. Wij drinken een gezellig kopje koffie in de Sami tent met onze Mexicaanse mede sledehondenrijders, terwijl hij zijn natte pak bij de houtkachel droogt.
We eten nog een hapje in de stad en daarna glibberen we over de witte straten van Tromsø terug naar ons hotel. De tassen worden gepakt. Voor de terugvlucht van morgen.