Fiji time op de Yasawa’s
Door: Kieke en Eef
Blijf op de hoogte en volg Kieke en Eef
17 Oktober 2015 | Fiji, Fiji Islands
Fiji: 07 – 16 okt 2015
Bekijk dit reisverhaal op onze eigen te gekke website: www.travelsoap.nl
http://www.travelsoap.nl/reisverhalen/fiji-island-life-at-the-yasawas/
Fiji, Yasawa’s, Waya 07 – 10 oktober 2015
We hebben de snelboot naar Octopus resort op Waya eiland. We hebben een kleine bure. We moeten even wennen aan de grote hordes mensen, die naar de Yasawa’s gaan, terwijl er amper een andere toerist te bekennen viel op Kadavu. We kleuren lekker even bij op het strand genieten van de mooie zonsondergangen op het strand.
Tijd voor nog een poging manta spotten. We gaan op trip, maar al snel valt op dat het water te rustig, te laag en te helder is. Terwijl manta’s vooral te vinden zijn in stromend en troebel water vol met plankton. De bootjongen geeft ons helemaal gelijk, maar het snorkel tripje heeft een vaste tijd, alleen wisselt het tij dagelijks. Gelukkig kunnen we ’s middags nog een keertje mee, omdat iemand letterlijk vanochtend de snorkel boot gemist had tot onze grote blijdschap. De omstandigheden zijn nu prima, maar dat hadden meer resorts bedacht. Dus das even anders dan Kadavu, 25 mensen bij 1 manta. Er is heel veel stroming en tegen de stroming in zwemmen is geen optie. Toch fijn dat veel toeristen het wel proberen daarna ff bij moeten komen als de manta keert en zich met de stroming mee laat voeren. De manta maakt steeds loopings met zijn mond open om zoveel mogelijk plankton te filteren. Tot onze grote verrassing maak hij zelf een salto boven water en land bijna op Eef.
Vrijdag is Fiji dag. De nationale feestdag en het hele personeel is los. Er wordt op hoog niveau een volleybal toernooi gehouden. Elk departement van het resort heeft een team; keuken, schoonmaak, staf, bar, klusjesmannen, bootjongens en wij stellen nog even een toeristenteam samen. We hebben geen schijn van kans, het net hangt op Fiji hoogte (kom niet eens bij de net rand met een keukentrapje) en smash ballen vliegen ons om de oren. Het hele dorp is uitgelopen en komt met bootjes aan om te spelen of te supporteren. Het geeft ons even een dejavu gevoel over de vluchtelingen die met bootjes aankomen in Europa op het strand. Het is een heerlijke mix aan mooie mensen bij elkaar. De kinderen van het dorp spelen samen met de vakantiekids op het strand. Wat nou taalbarrière? Een mooie gelegenheid voor een paar bijzondere fotomomenten. Kieke speelt ook nog even hangmattikkertje. Als je gevangen word, moet je in de hangmat en de andere proberen de gevangen spelers weer vrij te krijgen door zo’n zwieper aan de hangmat te geven dat de andere eruit valt. Tja, als afgestudeerd gymdocent moet je natuurlijk ff de nieuwe variatie van Pacific hangmat tikkertkje zelf uitproberen!
We regelen via de bootjongens een extra manta tripje met hoogtij bij een van de lokale vissers. De rest van de toersiten mag het niet weten, dus we gaan zogenaamd mee vissen. Esawa heeft zijn jongste zoon van vier Benjamin ook mee genomen. Bijzonder mannetje met wilde blonde haren. We zijn helemaal alleen bij het mantakanaal, we dobberen wat heen en weer tot er ineens een manta opduikt uit de diepte. We kunnen zo’n 40 minuten rustig met de manta snorkelen, zonder dat flippers je duikbril aftrappen of dat je in de slipstream van een wilde snorkelaar zit.
Helemaal leuk! We moeten natuurlijk wel geloofwaardig overkomen, dus op de terugweg wordt er druk gevist. Kieke heeft na een tijdje beet. Best pittig om een wild spartelende Skippy tonijn binnen te halen. Uiteindelijk komen we er met 3 thuis en staat er bij de familie van Esawa en Benjamin gebakken tonijn op het menu voor vanavond. Eén tonijn droppen we in de keuken als bewijs.
Na het eten wordt er nog internationale krabrace gehouden. Josh (Australische jongetje met hele gezellige ouders) van 6 is al vanaf vanochtend 7 uur krabjes gaan vangen op het strand. Hij heeft zelfs hele trainingsronde gehouden welke krab nou zijn beste is. Helaas is zijn krab “Speedy” een beetje te moe als hij echt aan de bak moet. De eerste ronde is zijn krabje niet vooruit te branden en ligt zijn krab er gelijk uit tot groot verdriet van Josh. Na een kleine investering van 2x5F$ voor het schoolfonds van het eiland mag ”Speedy” toch nog 2 rondes mee doen. Helaas “Speedy was gewoon wat uit vorm. Josh neemt zijn 7 krabjes weer mee in zijn emmertje en vertroeteld ze nog even voor hij naar bed gaat.
De volgende dag zit de vakantie van Josh er op en worden de tassen ingepakt voor vertrek, inclusief “Speedy” en zijn zes maatjes tot grote schrik van zijn ouders. Josh is innig verdrietig dat hij zijn zelfgezochte sporthelden moet achterlaten. Een creatieve adoptie poging biedt uitkomst. Nadat we beloofd hebben dat we heel goed voor “Speedy en vriendjes te gaan zorgen, draagt Josh met biggelende tranen zijn sportteam over aan ons, de nieuwe adoptieouders (alias krabracecoaches). We zwaaien samen met “Speedy Josh nog uit. Daar sta je dan met een geel emmertje en 7 krapjes op het strand … Eenmaal uitzicht hebben we de herenigd met hun echte familie….. sssssssstttttttttt
Fiji Yasawa’s, Nibali 11 – 13 oktober 2015
Met de Bula boot hoppen naar …. Eiland ietsje noordelijker. Mantaray resort is onze één na laatste plekje. Het ligt praktisch naast het manta kanaal. Maar helaas geen manta’a meer de dagen dat we daar verblijven. We zijn onder de indruk van het housereef, waar je prachtige kan snorkelen. Gezondkoraal, heel veel vissen en glashelderwater. Het is net alsof we in het aquarium zijn gevallen. We wisselen nog wel even van bure, want zo net achter de bar waar ze een hele avond bierpong spel spelen is niet echt een aanrader. We regelen de bure ,die het aller verste weg van de bar ligt voor de laatste 2 nachten op het bounty eiland.
We krijgen ook nog mooi nieuws van het thuisfront op de valreep. De 12de oktober Fiji time en de 11de oktober Nederlandse tijd krijgen we te horen dat we de trotse tantes geworden van neefje Jits.
Fiji, ….. – Nadi, Auckland, Hongkong en Amsterdam 14 – 16 oktober
Nog een half dagje relaxen we op het strand voor we op de Bula boot springen naar het hoofdeiland. Aangezien je bij elke eiland stopt en toeristen op en af stappen, doen we er 3 uur over om terug te varen. De laatste avond verblijven we weer in Oasis palms en sluiten deze reis in stijl af met verse vis, Sushi à la Pacific.
Dan begint de lange terugreis met 3 uur van te voren inchecken, 1x3 uur vliegen , 2x11 uur vliegen 2x7 uur wachttijd en dan van Schiphol naar huis. Tijd genoeg om de verhalen te schrijven en de foto’s uit te zoeken en nog een keertje te bedenken hoe gaaf deze trip is geweest!
Bekijk dit reisverhaal op onze eigen te gekke website: www.travelsoap.nl
http://www.travelsoap.nl/reisverhalen/fiji-island-life-at-the-yasawas/
Fiji, Yasawa’s, Waya 07 – 10 oktober 2015
We hebben de snelboot naar Octopus resort op Waya eiland. We hebben een kleine bure. We moeten even wennen aan de grote hordes mensen, die naar de Yasawa’s gaan, terwijl er amper een andere toerist te bekennen viel op Kadavu. We kleuren lekker even bij op het strand genieten van de mooie zonsondergangen op het strand.
Tijd voor nog een poging manta spotten. We gaan op trip, maar al snel valt op dat het water te rustig, te laag en te helder is. Terwijl manta’s vooral te vinden zijn in stromend en troebel water vol met plankton. De bootjongen geeft ons helemaal gelijk, maar het snorkel tripje heeft een vaste tijd, alleen wisselt het tij dagelijks. Gelukkig kunnen we ’s middags nog een keertje mee, omdat iemand letterlijk vanochtend de snorkel boot gemist had tot onze grote blijdschap. De omstandigheden zijn nu prima, maar dat hadden meer resorts bedacht. Dus das even anders dan Kadavu, 25 mensen bij 1 manta. Er is heel veel stroming en tegen de stroming in zwemmen is geen optie. Toch fijn dat veel toeristen het wel proberen daarna ff bij moeten komen als de manta keert en zich met de stroming mee laat voeren. De manta maakt steeds loopings met zijn mond open om zoveel mogelijk plankton te filteren. Tot onze grote verrassing maak hij zelf een salto boven water en land bijna op Eef.
Vrijdag is Fiji dag. De nationale feestdag en het hele personeel is los. Er wordt op hoog niveau een volleybal toernooi gehouden. Elk departement van het resort heeft een team; keuken, schoonmaak, staf, bar, klusjesmannen, bootjongens en wij stellen nog even een toeristenteam samen. We hebben geen schijn van kans, het net hangt op Fiji hoogte (kom niet eens bij de net rand met een keukentrapje) en smash ballen vliegen ons om de oren. Het hele dorp is uitgelopen en komt met bootjes aan om te spelen of te supporteren. Het geeft ons even een dejavu gevoel over de vluchtelingen die met bootjes aankomen in Europa op het strand. Het is een heerlijke mix aan mooie mensen bij elkaar. De kinderen van het dorp spelen samen met de vakantiekids op het strand. Wat nou taalbarrière? Een mooie gelegenheid voor een paar bijzondere fotomomenten. Kieke speelt ook nog even hangmattikkertje. Als je gevangen word, moet je in de hangmat en de andere proberen de gevangen spelers weer vrij te krijgen door zo’n zwieper aan de hangmat te geven dat de andere eruit valt. Tja, als afgestudeerd gymdocent moet je natuurlijk ff de nieuwe variatie van Pacific hangmat tikkertkje zelf uitproberen!
We regelen via de bootjongens een extra manta tripje met hoogtij bij een van de lokale vissers. De rest van de toersiten mag het niet weten, dus we gaan zogenaamd mee vissen. Esawa heeft zijn jongste zoon van vier Benjamin ook mee genomen. Bijzonder mannetje met wilde blonde haren. We zijn helemaal alleen bij het mantakanaal, we dobberen wat heen en weer tot er ineens een manta opduikt uit de diepte. We kunnen zo’n 40 minuten rustig met de manta snorkelen, zonder dat flippers je duikbril aftrappen of dat je in de slipstream van een wilde snorkelaar zit.
Helemaal leuk! We moeten natuurlijk wel geloofwaardig overkomen, dus op de terugweg wordt er druk gevist. Kieke heeft na een tijdje beet. Best pittig om een wild spartelende Skippy tonijn binnen te halen. Uiteindelijk komen we er met 3 thuis en staat er bij de familie van Esawa en Benjamin gebakken tonijn op het menu voor vanavond. Eén tonijn droppen we in de keuken als bewijs.
Na het eten wordt er nog internationale krabrace gehouden. Josh (Australische jongetje met hele gezellige ouders) van 6 is al vanaf vanochtend 7 uur krabjes gaan vangen op het strand. Hij heeft zelfs hele trainingsronde gehouden welke krab nou zijn beste is. Helaas is zijn krab “Speedy” een beetje te moe als hij echt aan de bak moet. De eerste ronde is zijn krabje niet vooruit te branden en ligt zijn krab er gelijk uit tot groot verdriet van Josh. Na een kleine investering van 2x5F$ voor het schoolfonds van het eiland mag ”Speedy” toch nog 2 rondes mee doen. Helaas “Speedy was gewoon wat uit vorm. Josh neemt zijn 7 krabjes weer mee in zijn emmertje en vertroeteld ze nog even voor hij naar bed gaat.
De volgende dag zit de vakantie van Josh er op en worden de tassen ingepakt voor vertrek, inclusief “Speedy” en zijn zes maatjes tot grote schrik van zijn ouders. Josh is innig verdrietig dat hij zijn zelfgezochte sporthelden moet achterlaten. Een creatieve adoptie poging biedt uitkomst. Nadat we beloofd hebben dat we heel goed voor “Speedy en vriendjes te gaan zorgen, draagt Josh met biggelende tranen zijn sportteam over aan ons, de nieuwe adoptieouders (alias krabracecoaches). We zwaaien samen met “Speedy Josh nog uit. Daar sta je dan met een geel emmertje en 7 krapjes op het strand … Eenmaal uitzicht hebben we de herenigd met hun echte familie….. sssssssstttttttttt
Fiji Yasawa’s, Nibali 11 – 13 oktober 2015
Met de Bula boot hoppen naar …. Eiland ietsje noordelijker. Mantaray resort is onze één na laatste plekje. Het ligt praktisch naast het manta kanaal. Maar helaas geen manta’a meer de dagen dat we daar verblijven. We zijn onder de indruk van het housereef, waar je prachtige kan snorkelen. Gezondkoraal, heel veel vissen en glashelderwater. Het is net alsof we in het aquarium zijn gevallen. We wisselen nog wel even van bure, want zo net achter de bar waar ze een hele avond bierpong spel spelen is niet echt een aanrader. We regelen de bure ,die het aller verste weg van de bar ligt voor de laatste 2 nachten op het bounty eiland.
We krijgen ook nog mooi nieuws van het thuisfront op de valreep. De 12de oktober Fiji time en de 11de oktober Nederlandse tijd krijgen we te horen dat we de trotse tantes geworden van neefje Jits.
Fiji, ….. – Nadi, Auckland, Hongkong en Amsterdam 14 – 16 oktober
Nog een half dagje relaxen we op het strand voor we op de Bula boot springen naar het hoofdeiland. Aangezien je bij elke eiland stopt en toeristen op en af stappen, doen we er 3 uur over om terug te varen. De laatste avond verblijven we weer in Oasis palms en sluiten deze reis in stijl af met verse vis, Sushi à la Pacific.
Dan begint de lange terugreis met 3 uur van te voren inchecken, 1x3 uur vliegen , 2x11 uur vliegen 2x7 uur wachttijd en dan van Schiphol naar huis. Tijd genoeg om de verhalen te schrijven en de foto’s uit te zoeken en nog een keertje te bedenken hoe gaaf deze trip is geweest!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
