Op een onbewoond eiland....daar zou ik willen zijn

Malawi, 30-31 augustus 2010 en 1-5 september 2010

Malawi, Cape McClear 30-1 september 2010

Na een heerlijke nacht aan het Lake moest Kiet al weer vroeg op pad. Wij konden nog effe blijven liggen en moesten we om 12.30 langs de weg staan. Er was een lift voor ons geregeld naar Cape McClear via via….. altijd handig. Een uur later en een hoop gemep en geplet verder….(we werden aangevallen door minuscule zweet likkende irritante bijtjes) stopte er een busje met kinderen van vrienden, die net van school gehaald waren omdat oma er was. Na een gezellig gesprek met deze boeven, die alle spannende verhalen wilde horen van de gorilla’s en leeuwen, kwamen we aan in Cape McClear. Een straat met hutjes langs het Lake en wat lodges…… Het hele dorp stond uitgebreid langs de waterlijn, zichzelf te boenen, de was dan wel afwas te doen,een cursus snorkelen voor peuters te volgen, te opdringerige coole beachboys of de vis te fileren voor het avond eten…. Het water nodigde dus niet zo uit tot zwemmen ondanks dat het glas helder was…. Inclusief de bilharzia worpjes die hier huizen en toch wat nare gevolgjes kunnen hebben voor de nieren. Na 2 dagen relaxen, moest er weer wat actie in de taxi komen…


Malawi, Cape McClear 2-5 september 2010

Wij zijn per kajak op onze eigen Robinson Crusoë expeditie naar het eiland Domwe gegaan…. Na een grondige herpakking van onze tassen…..niet dat we nou veel bij ons hebben…….. gingen we op pad met tandenborstel, zonnebrand, voedseloverlevingpakket, 1 onderbroek aan twee kanten te dragen, deet tegen de #### mugjes, zakmes om je biertje te kunnen openen (randvoorwaarde spoed eisende hulp bij gezellige avonden,) bikini en camera, want alles moest mee kunnen op de kajak, zonder dat deze als onderzeeër te water ging. Na anderhalf uur kajakken kwamen we aan op ons onbewoonde eiland met privé strand, dat we nog een nachtje moesten delen met een Engelse dame, die veel weg had van mevrouw Brulstronk uit het boek Mathilde en haar escorte (goed afgerichte man en 2 pubers).
Wat een gaaf plekje…… we wonen voor 3 dagen in een tent op een vlonder met hangmat en waanzinnig uitzicht. Na een verrukkelijke plons in het glasheldere water met bilharzia vriendjes en heel veel mooie regenboogvisjes gingen we op pad voor een sundowner (biertje) op de rots……. In een roodkapje-achtig mandje gingen de spullen mee en liepen we als de dwergen van sneeuwwitje het kronkel pad omhoog de berg op. Gelukkig vonden we de rots al snel en moest er nog wat klim en klauteractiviteit aan te pas komen, om het mandje met gouden water ook de veilig op de goede plek te krijgen. Jammer genoeg hadden de zwarte zweetlikkende bijtjes de weg ook gevonden en probeerde ons gek te maken. Maar we hebben ons niet weg laten pesten door de kleine ettertjes, die vooral dol op Eef zijn. Eef ontpopte zich dan ook als brute bijenseriemoordenaar….
De zonsondergang was daarentegen prachtig!
Voor de verandering moest er zelf gekookt worden. Helemaal leuk. Hoe knoei je nou met een voedsel pakket een lekker maaltje in elkaar. Ook de dieren uit het bos kwamen onze kookkunst bekijken, de bush pig (soort everzwijn) en een aantal Civet katten combinatie tussen een das, kat en marter). Na wat kookcreativiteit en gestoei met ingrediënten, was het eind resultaat verrassend. Een stoofschotel (sopje) van verse vis met zelf ingevoerde groenten, op een bedje van witte rijst. Wat piri piri als finishing tough. Bij kaarslicht hebben we lekker gesmuld van ons prutje, terwijl de zingende vissers in hun verlichte kano’s langs kwamen voor een nachtelijk vispartij.
De dag werd afgesloten met een kampvuur op het strand…… de melkweg en 1000de sterren boven ons …… en de dwaallichtjes van de vissers die op het water glinsterden.

De volgende dagen begonnen met een plons (alias douche) in het Lake. Er werd gekajakt, naar de top van de berg gewandeld, geluierd in de hangmat (zelfs Kieke was rustig), gelezen, gesnorkeld (tot dat er iemand langs kwam varen en vertelde dat hij een grote krokodil had gezien….. toen werden de zwemacties aanzienlijk dichterbij het strandje), gesundownerd ( Eef helemaal blij want de wind woei alle bijtjes weg), gekampvuurd en GENOTEN……..

Na drie bijzondere dagen moesten we weer terug naar het vaste echte land/leven. De visotters kwamen ons nog even gedag zeggen en we lieten het kleine paradijsje al peddelend achter ons….