Live vanuit Darwin’s Animal Planet

Live vanuit Darwin’s Animal Planet


Check www.eefkieke.nl voor alle foto's!!!!

Ecuador, Guayaquil en Galapagos 30 mei – 17 juni 2011


Ecuador, Guayaquil, 30 mei - 2 juni 2011

Na een lange busrit vanuit Mancora (Peru) met vage grensovergangen komen we tegen de avond aan in Guayaquil. Het is niet de meest enerverende stad, maar het is de opstap plek voor de Galapagos. We zijn de dagen vooral bezig met het uitzoeken van tourtjes en lastminute deals voor de Galapagos. Onze kers op de slagroom van dit jaar reizen. Arnold en Dorian verblijven in hetzelfde hostel en met hen gaan we nog even de stad in om alle reisbureautjes af te lopen. Uiteindelijk kunnen wij via via een prima deal krijgen voor dit bijzondere plekje midden in de Stille Oceaan.


Ecuador, Galapagos –Santa Cruz, 3 -10 juni 2011

De Galapagos eilanden zijn enkele miljoen jaar geleden ontstaan als gevolg van vulkaan uitbarstingen. Vanuit de diepte van de zee is een fascinerende archipel ontstaan. De eilanden zijn de toppen van enorme onderwater vulkanen. Door hun afgelegen ligging hebben ze een uniek ecosysteem en een grote biodiversiteit. Ze liggen zo’n 1000 km voor de kust van Ecuador. Het bestaat uit 13 hoofdeilanden, 6 kleine eilanden en 107 rotsformaties. De vulkanische activiteit gaat nog steeds door.
Het is in 1535 ontdekt door een pater; Thomas de Berlanga. Hij is de eerste die de eilanden beschreef, maar heeft er verder niks mee gedaan. In 1835 arriveerde de H.M. Beagle met aan boord Charles Darwin. Aan de hand van zijn observaties op de eilanden zijn evolutie theorie ontstaan; “Theory of the Evolution of Species”.

Op de 3de vliegen we samen met Rob en Sanne, die we op de luchthaven ontmoeten, naar de Galapagos. Dorian en Arnold zijn er al en met z’n zessen is het erg gezellig.
Het is laagseizoen nu en we hadden bedacht dat we zo een hostel konden vinden. Maar nee, als we landen op Baltra staat het presidentiële vliegtuig ook op de kleine landingsbaan. Alle hostels en hotels op Santa Cruz eiland zitten afgeladen vol met paparazzi.
In Puerto Ayore bewaken Rob en Eef op een terrasje de spullen, terwijl Sanne en Kieke op zoek gaan naar een slaapplek.
Er komen allerlei mensen aan en een hoop pers en wat blijkt later….naast Rob en Eef neemt de vicepresident plaats.
Sanne en Kieke gaan op hosteljacht en rennen van hot naar her om de andere backpackers, die ook in het vliegtuig zaten voor te zijn. Na 10 hostels vinden we een 3 persoonskamer, bij een familie thuis. Na wat gesleep van een slaapbank en het instaleren van een douchekop hebben we toch een kamer voor de nacht.
De volgende dag kunnen weer in elk hostel terecht en verkassen we. Ook lopen we het stadje af om info in te winnen om te duiken. Onderweg komen we midden op de hoofdstraat zeeleguanen, pelikanen, krabben en zeeleeuwen tegen. Alle goede duikscholen zijn bijna fully booked, maar na een hoop geregel kunnen we de 5de duiken bij Gordon Rocks. De plek om grote scholen hamerhaaien te zien cirkelen boven je.
Nou, niet dus. Met Rob en Sanne klimmen we aan boord en tot onze grote schrik zitten daar al vier Israëliërs. Het volkje waar we ons het meest aan geërgerd hebben onze trip. Deze keer krijgen ze het weer voor elkaar. Wij denken dat ze hun duikbrevet op de zwarte markt gekocht hebben, want na 14 minuten zijn ze al door hun lucht heen. Echt knap, normaal duurt een duik 45min-60min. In die 14 minuten krijgen ze het ook nog voor elkaar 3 hamerhaaien de te irriteren en een hele school barracuda’s weg te jagen met al hun gespartel en eikel gedrag.
De 7de is een stuk relaxter duiken. Geen Israëliërs. We duiken bij Floreana eiland. Hier spotten we een mobula, een kleine manta. Maar wat vooral super is zijn de zeeleeuwen die om je heen dartelen, recht op je afzwemmen en dan onder je door duiken of nieuwsgierig van dichtbij een kijkje komen nemen in je duikbril.
De volgende dagen brengen we een bezoek aan het Charles Darwin station en zien we in levende lijven de evolutie theorie. De reuzen schildpadden doen ’het’ langzaam, maar met een hoop gekletter van de schilden die tegen elkaar knallen. Terwijl Lonely George, de enige nog levende schildpad van zijn soort zijn tijd uitzit.
Verder maken we nog een wandeling naar Tortuga Bay dwars door een mega cactuswoud en over het strand. Vanaf het strand zien we een ongelukkige zeemeeuw, die wordt verslonden in de golven door een Galapgos haai en de gelukkige pelikaan, die net ontkomt aan de grote scheermesscherpe tanden rijen.


Ecuador, Galapagos –Isabella, 11 -14 juni 2011

’s Ochtends checken we uit en hangen nog even bij het hostel. Om 2 uur springen we op de watertaxi naar Isabella eiland. De zee is erg onrustig en we stuiteren over de golven met de kleine boot. Na 2 uur varen komen we aan in Puerto Villamil, het enige dorpje op het eiland. Ons hostel is helemaal top. We wonen in huize Iguana bij een surf ’dude’, met uitzicht op zee en de zeeleguanen verzamelen zich allemaal op ons terras tegen de avond. Ze zien er uit als kleine draken met al hun stekels en schubben. Alleen deze spugen geen vuur, maar zout. Het licht van de vuurtoren glijdt over de leguanen die her en der verspreid liggen op de veranda bij het invallen van de duisternis, waardoor je de zwarte minidraakjes nog net kan onderscheiden en niet bovenop hun staart trapt.
De volgende ochtend wandelen we de Sierra Negra vulkaan op in de regen. Er is niks van de krater te zien als we over de krater riem glibberen in de dikke mist. Gelukkig klaart het weer op tegen de middag. Vulkaan Chico is een stuk beter te bekijken terwijl we over de gestolde lava lopen. Hier en daar grote cactussen, die als één van de weinige planten houvast kunnen krijgen op de gekke lava structuren. Op de terugweg kunnen we toch nog de helft van de actieve Sierra Negra krater zien (In 2005 is deze voor het laatst uitgebarsten).
We slapen lekker uit de volgende dag en gaan ’s middags snorkelen naar Las Tintoreras, een eilandje voor de kust, waar je haaien kan zien. Er is helaas geen haai te bekennen, maar alles wordt goed gemaakt door de vrolijke pinguïns tijdens een snorkel partijtje. Een pinguïn ziet het rode drukknopje van de onderwatercamera aan als mega garnaal en probeert hem meerdere malen van de camera te slopen. Dit levert leuke plaatjes op. Ook de zeeleeuwen, zeeleguanen en zeeschildpadden zijn van de partij. Eef trekt gezellig een baantje met een grote ledderback schildpad, terwijl Kieke probeert om een zwemmende leguaan vast te leggen.
Onze laatste dag op Isabella gaan we lekker zelf op verkenning uit. Eerst maken we een wandeling door de mangrove waar we op prachtige, bijna roze fluorescerende flamingo’s stuiten. Ook nemen we een kijkje bij het schilpadbroedproject dat hard bezig is om de schildpadden populatie weer op pijl te krijgen van de verschillende eilanden. ‘s Middags springen we op de fiets voor een tochtje naar de Wall of Tears, een honderd meter lange, 7 meter hoge en 3 meter dikke muur, die de gevangenen van de vroegere strafkolonie hier gemaakt hebben. De weg er naar toe is een stuk spectaculairder dan de muur zelf. We fietsen het eerste stuk over het strand, daarna door het mangrove bos zo de heuvels in. Het is een soort van hindernis parcours. De weg is vals plat, als je stil staat wordt je opgevreten door de muggen, leguanen die op stenen lijken en dan in eens in beweging komen zorgen voor een verrassingseffect en als je te hard rijd onverwachte overstekende vluchtheuvels in de vorm van reuzen schildpadden.


Ecuador, Galapagos –Santa Cruz, 15 -17 juni 2011

De watertaxi terug vertrekt om 6 uur ’s ochtends en rond 8 uur komen we weer aan in Puerto Ayora, na een 2 uur durende klotsend bootritje.
We kunnen gelukkig gelijk in onze kamer. Even later staan Rob en Sanne weer op de stoep, die net terug komen van een 8 daagse boottrip. Bij de duikschool moeten we eerst nog even materiaal passen en dan kletsten we lekker bij.
De 16de gaan we met z’n vieren duiken. Deze keer bij Bartholome en Cousins Rock. We zijn op zoek naar de zeepaardjes, maar die hebben zich te goed verstopt. We zien een Eagle Ray, veel schildpadden en visjes. We komen boven na de eerste duik en wat blijkt 20 meter bij ons vandaan had de kapitein 6 orka’s om zijn boot. Ofwel de orka’s hebben ons gezien maar wij hen niet. Terwijl we naar de tweede duikplek varen worden de orka’s weer gespot en ze zwemmen recht op onze volgende duikplek af. Wij varen met ze mee. Ze komen nieuwsgierig een kijkje nemen en duiken onder de boot door. Kieke ligt al bijna overboord met de onderwatercamera in het water voor een onderwatershot ( helaas een onthoofde orka). Bijna een uur lang mogen we genieten van de 6 zwartwitte orka’s, die om de boor blijven cirkelen. Bij Cousins Rock aangekomen trekken we snel alle duikspullen weer aan en helemaal hyper duiken we de orka’s achterna. We hebben nog nooit zo’n spannende duik gehad. We zien geen orka onderwater maar de thrill alleen was al fantastisch.
De 17de scheiden onze wegen met Rob en Sanne na zo vaak gezellig samen avonturen bleven. Zij gaan terug naar het vaste land en wij genieten nog even verder op de Galapagos met een nieuwe duikdag.
Deze dag staat in het teken van haaien. We zien veel witpunt en zwartpunt haaien. Die liggen lekker te chillen op de zandbodem en je kan erg dichtbij komen. En aan einde krijgen we nog een spectacuair toetje…. Maar liefs 11 hamerhaaien zwemmen langs ons. Wat zijn het toch gekke creaties, met hun ogen op de zijkant van hun neus.