Onze eigen onvergetelijke Beagle trip

Ecuador, Galapagos Voyager en Puerto Ayore, 18 – 27 juni 2011


Ecuador, Galapagos Voyager, 18 -25 juni 2011

Vandaag begint onze vakantie in de vakantie; een cruise lang diverse Galapagos eilanden met de boot; de Galapagos Voyager. (Bram van ATC Travel bedankt voor het mooie aanbod en de bijzondere trip)

Dag 1: Santa Cruz, Itabaca Channel en Santa Rosa
We pakken al vroeg de taxi naar het Itabaca Channel waar we onze gids gaan ontmoeten. Er komen allemaal gidsen en groepen met de ferry van het vliegveld, maar die van ons is nergens te bekennen. Het is inmiddels al een half uur na afgesproken tijd, dus we bellen maar eens of ze ons niet vergeten zijn. Gelukkig zijn ze ons niet vergeten, maar heeft het vliegtuig 4 uur vertraging en moeten wij nog heel lang wachten. Maar niet getreurd er staat een bankje en er is een hoop de kijken. Pelikanen, die snoekduiken maken voor een vers gevangen visje, fregatvogels die de vis van de lokale vissermannen proberen te stelen, dronken man, zeeleeuw, haai en duizend Blue Footed Boobies (blauw voet Jan van Genten) die een soort van torpedo bombardement uitvoeren op een school sardientjes, midden in de haven. Zelfs de locals rennen allemaal naar de stijger om het Boobies spektakel te aanschouwen. Zo vliegt de tijd voorbij en krijgen we geen houten kont van het bankje.
Dan komt eindelijk de gids met groep aan en gaan we wat verlaat op pad naar de reuzen schildpadden in het wild. Wat een mega oerbeesten zijn het toch.
Uiteindelijk na een lange dag komen we aan op de Galapagos Voyager, onze eigen Beagle zoveel jaar na dato en ons drijvend huis voor de aankomende week. Wij hebben een prima hut, gelukkig het verste weg van de machine kamer (aangezien we elke nacht varen).

Dag 2: South Plaza en Santa Fé
De volgende ochtend zijn we aangekomen bij het eerste eiland; South Plaza. Na het ontbijt gaan we aan land met de dinghy. Het uitstappen is wat lastig en we moeten een soort hink-stap-sprong doen de stijger op tussen de zeeleeuwen door. Ook worden we begroet door alle sally light foot krabben, die prachtig afsteken met hun rode kleur tegen de zwarte lava rotsen. Tijdens de wandeling zien we onze eerste landleguanen. Die veel kleurrijker zijn dan hun familie in de zee. Mini draken met schubben en steken, al zien ze er erg vriendelijk uit en eten ze voornamelijk cactus bladeren. Ze zijn zelfs zo goed geëvolueerd dat ze ontdekt hebben dat ze met een stokje de cactusbladeren uit de plant te duwen, zonder er in te moeten klimmen met al die stekels.
De wandeling is prachtig, veel van de lava rotsen zijn begroeit met vetplanten die verschillende kleuren hebben en zo een soort van tapijt vormen over het hele eiland.
Ook zien we veel mooie vogels die over onze hoofden scheren. Alleen een goede foto van de red billed tropic bird wil nog niet zo goed lukken. Na onze ochtend wandeling gaan we aan boord en varen we naar Santa Fé eiland.
Na de lunch (echt luxe…het staat allemaal klaar) gaan we snorkelen in de baai. De rest van de groep is wat onwennig met snorkelen, terwijl wij vast op avontuur uitgaan. Poeh effe schrikken, want we zwemmen de hoek om en net op dat zelfde moment komt er een 3 meter lange Galapagos haai van de andere kant. Gelukkig schrok hij net zo hard als wij. Daarna stuiten we op een groepje zeeleeuwen, die in de play mood zijn. We duiken er op los en ze duiken gezellig met ons mee. Als je bellen blaast onderwater proberen ze die te vangen. Als de groep ook arriveert houden wij het spelen voor gezien, omdat we steeds een flipper in ons oor krijgen. We snorkelen verder en vinden nog 4 zeeschildpadden en 3 eagle rays op de zandbodem. Daarna een snelle verkleedpartij aan boord, want we gaan wandelen op Santa Fé. Dit keer hebben we een wetlanding (snel uit de boot springen en hopen dat de golf niet te hoog is en naar het strand rennen) op een strand vol met zeeleeuwen. De zeeleeuwkolonie is in diepe rust en ligt lekker op te drogen in de namiddag zon. Eef gaat er lekker tussen liggen en Kieke maakt vrienden met de jongste telg van de familie en ze spelen samen met een stokje. We maken daarna een korte wandeling en spotten nog een nieuwe soort landleguanen. Deze zouden het goed doen in het leger met hun camouflage kleuren. Ook zien we het staartje van de Galapagos slang. Terug aan boord staat er weer een overheerlijke maaltijd klaar voor ons. Jammer genoeg moeten een aantal mensen dit gelijk weer aan de visjes voeren, aangezien de boot heftig te keer gaat op de golven. Gelukkig hebben wij er weinig last van.

Dag 3: Española, Punta Suárez en Gardener Bay
Na een nacht heen en weer geslingerd te zijn in bed, kunnen we nog 1 uurtje slapen als we voor anker liggen in de baai zonder dat we ons vast moeten grijpen aan het nachtkastje. Inmiddels zijn we helemaal bootproof, alles laadjes dicht getaped, prullenbak staat in de kast, prop toiletpapier tussen de douchedeur anders klappert het de hele nacht en niet op je zij liggen, want dan val je uit bed. Het best is op je rug of buik en dan je handen en voeten uitspreiden, zoals het pentagram van Davinci.
Maar goed, we zijn dus aangekomen bij Española eiland. Deze keer worden we gedropped door de dinghy bij de rotsen en glibberen we over de algen en krabben naar het strand. Het hele strand ligt bezaaid met weer een ander soort zeeleuganen, deze zijn wat grijs, gemengd met rood en groen. Als je niet op past spugen ze een klodder zout op je slipper. We wandelen naar de hoge klif kant van het eiland. Hier en daar langs het pad doen de Blue Footed Boobie een typisch vogeldansje: de mannetjes stampen met hun blauwe voetjes op en neer, maken een hoge fluittoon en spreiden hun vleugels om indruk te maken, omdat het paarseizoen begonnen is. De Nasca Boobies (Boobies met een zwart masker zoals de Nasca indianen) zijn ook in grote getale aanwezig op de rosten en vormen ook paartjes. De Galapagos havik zorgt hier en daar voor onrust als hij over vliegt bij de andere soorten. De red billed tropic bird laat zich nu wel goed fotograferen met zijn mooie sierstaart… en dan…. De waved albatros, die hier broedt. In vliegen zijn ze de beste, maar landen is een drama na een jaar op zee. Daarbij zijn zulke grote vleugels (spanwijdte 3,5 tot 4 meter) ook niet echt ideaal en stuiteren ze met een koprol en platte bek smak tot stilstand op de rotsachtige landingsbaan. Éénmaal geland wordt er een paringsdansje voor ons opgevoerd door deze grote vogels en waren wij net op tijd voor het “ja-woord”. Hier en daar zit er al een trotse ouders te broeden op het grote ei in afwachting op een witte (Pino variant) pluizenbal.
’s Middags gaan we naar de andere kant van Española eiland om te snorkelen. Dit keer minder geluk, de zee is vrij onrustig en het water onwijs troebel. De koude Humbold stroom van Antarctica komt nu langzaam richting de Galapagos, wat gepaard gaat met troebel water doordat het planton dan naar boven komt.
We houden het dan ook al snel voor gezien en gaan lekker tussen de zeeleeuwen op het strand liggen bakken tot het begint te regen. (Sluiten we toch nog een beetjein stijl onze wereldreis af).

Dag 4: San Christobal, Puerto Baquerizo Moreno en La Loberia
Vandaag een wisseling van de wacht. Sommige mensen van de groep gaan al weer van boord en ’s middags komen er weer nieuwe bij. Wij gaan ’s ochtends naar het interpretatie centrum en worden helemaal voorgelicht over alles wat Galapagos betreft. Ook lopen we nog even door het kleine stadje.
In de middag staat het strandje La Loberia op het programma. De zeeleeuwen zijn door het dolle. Het spel wat we vandaag spelen is flipper tikkertje. Ondanks Kiekes sportieve kwaliteiten moet ze het afleggen tegen de wendbare zeeleeuwen die steeds eerder in haar flippers happen. Eef speelt een soort Galapagos variant ik zie ik zie wat jij niet ziet … Nou …een hele grote zeeleeuw terwijl hij zijn neus tegen het duikbrilraampje druk, tot haar grote schrik. Ook begint er ineens een grote rots te zwemmen, die we totaal over het hoofd hadden gezien tijdens ons ADHD momentje. De zeeschildpad zwemt langzaam weg terwijl hij hier en daar nog wat algen van de rotsen eet en wij een eindje met hem mee zwemmen. Terug aan boord maken we vrienden met de kapitein, die ook nog eens cartoon tekenaar blijkt te zijn voor meerdere grote kranten in Ecuador. Voor ons maakt hij een fantastische cartoon over het onderwater en eilandleven van de Galapagos.

Dag 5: Santa Cruz, Bachas Beach en Black Turtle Cove
Tijdens de nacht zijn we weer terug gevaren naar Santa Cruz, deze keer voor de noord kant. We hebben weer een wetlanding op Bachas Beach. We wandelen relaxed over het hagelwitte strand, tot Kieke een grote sally light footed krap ontdekt die een kleine zeeleguaan aan zijn staartje gevangen houdt. Er ontstaat een hele fotoshoot met de krab in de hoofdrol. Na een lange strijd geeft de kleine dappere zeeleguaan zich gewonnen tot groot ongenoegen van een deftige Engelse dame, die hem nog wil redden. Helaas de leguaan had al een dwarslaesie, aangezien de krab zijn rugwervels al verpletterd had tussen zijn grote rode happers. Gelukkig maakt de krab er snel een einde aan en begint tot groot afgrijzen van een aantal omstanders aan zijn zelf gevangen lunch. (Gelukkig is diepvries kip van de AH niet zielig…..!!!! )
Verderop bij een lagune vinden we een paar prachtige flamingo’s en wat leguanen.
Het snorkel partijtje slaan we vandaag even over aangezien er een cruisebootlading Amerikanen op het strandje worden afgezet en als een stelletje gestrande walvissen de baai onveilig maken. Wij vermaken ons prima op de rotsen tussen de krabben en de leguanen.
In de middag gaan we op dinghy trip door het mangrove woud van Black Turtle Cove. Het klinkt misschien meer als een piraten schuilplaats, maar dat is niet zo. Het water is erg ondiep en we kunnen de bodem zien. Een prima schuilplek voor baby haaien, baby rays en schilpadden die effe willen chillen. De motor wordt uitgezet en de roeispanen komen te voorschijn om geen dieren weg te jagen. We komen vooral veel zeeschildpadden tegen.
Na het eten is het dierenrijk sterk vertegenwoordigd om de boot en hoeven we nergens heen. Vanaf het dek kijken we naar de grote scholen visjes die door het licht van de boot worden aangetrokken, waar weer pelikanen, zeeleeuwen en grote haaien op af komen.

Dag 6: Genovesa, Prince Phillips Steps en Darwin Bay
Midden in de nacht worden we wakker omdat we de motor niet meer horen ronken. De brandstofslang is kapot. Ofwel de golven hebben vrij spel en slingeren ons dwars door de kamer als we ons niet aan het matras vastklampen. Na een uur is de boel gelukkig weer gefikst en zetten we weer koers naar het eiland dat het verste weg ligt. Totaal gebroken komen we aan op Genovesa. Het is een eiland, maar eigenlijk is het de kraterrand van een grote vulkaan en de baai is de krater. Na een kort dinghy ritje langs de katerrand gaan we aan land bij Prince Phillips Steps. Hier hebben de Nasca Boobies en fregatvogels het al super druk met het aanvoeren van vis voor de kleine pino achtige krijsende pluizenbollen. We zien hier onze eerste fregatvogel met rode opblaasballon. De meeste fregatvogel mannetjes zijn al voorzien van vrouw en kind, maar deze vrijgezel doet nog zijn uiterste best om een vrouwtje vreemd te laten gaan, terwijl hij zijn ballon zit te showen. Gelukkig voor ons, want we zijnen een beetje te laat voor het paar seizoen. Daarnaast zien we ook nog de derde Boobie soort: dit keer geen blauwe voetjes maar rode. De Red Footed Boobies die hun nestjes in de bomen bouwen i.p.v . op de rotsen. Dit is het enige eiland waar we de kleinere soortgenoot kunnen zien. Verder zien we nog de kort oor uil.
’s Middags wordt het nog leuker omdat we bij Darwin Bay een fregatvogel spotten die een liedje blaast op zijn rode doedelzak. Een andere vrijgezel, zoekt het hoger op en vliegt showrondjes met zijn rode ballon in de hoop dat dit meer vr(ouwen)uchten af gaat werpen. Voor ons is de dag helemaal geslaagd en we keren tevreden terug aan boord.

Dag 7 en 8: Santiago (Sullivan Bay), Bartolomé en Puerto Ayore
Gelukkig is de terugtocht ietsje minder hobbelig, behalve als je moet plassen want dan moet je goed je best doen om niet met je kin op de wasbak te knallen. Maar ja, wat wil je ook als je gaat varen op de stille oceaan terwijl de koude Humbold stroom net van Antartica komt.
Vandaag maken we een wandeling over het jongste gestolde lava op Santiago (100 jaar oud), snorkelen we in de baai en doen we een powernap op het strandje.
’s Middags staat Bartolomé op het programma voor een wandeling naar het uitzichtpunt en een mooie view op de pinnacle rots.
De laatste nacht varen we terug naar de haven en gaan we de volgende dag van boord. We staan lekker te zwaaien en te zwieren op onze zeebenen, want die zijn er niet meer aangewend dat de grond niet beweegt. We doen een rondje door de hoofdstraat en gaan op souvenirjacht. We kunnen eindelijk los, want nu hoeven we het niet de hele tijd met ons mee te slepen. ’s Avond doen we nog een biertje met een Nederlands stel, die we ook al op Isabella zijn tegen gekomen.


Ecuador, Santa Cruz, Puerto Ayore 26 – 27 juni 2011

Vandaag is onze laatste duikdag. Ondanks de 8 duiken die we hier al gemaakt hebben, willen we nog 1 poging wagen! (We zijn er nu toch…..)
Bij Gordon Rocks voor de grote scholen Hammerheads, die het duiken hier zo spectaculair kan maken. We duiken eerst bij Seymour, wat op zich al spectaculair genoeg zou zijn. Zodra we in het water liggen trekken er zo’n honderd Eagle Rays aan het oppervlakte voorbij. Adembenemend kijken we hoe ze over ons heen zweven. Alsof het nog niet genoeg is komt er vlak langs ons ook nog een groep Golden Rays. Hier en daar een Hammerhead en wat andere haaien. Wij zijn na de eerste duik al helemaal in ons nopjes.
Terwijl we bij de tweede duik in het water plonsen springen we zowat op een groep Eagle Rays. Deze cirkelen de hele duik om ons heen.
Maar bij Gordon Rocks zien we toch waarvoor we gekomen waren…… The HAMMERHEADS!!!!
De adrenaline giert door ons lijf. Wat een prachtig uitzwaaicomité hebben wij. Bye bye haai!!!