Hier is het orka verhaal

Orka’s a la playa…………..Ohohohoho


Argentinië, Buenos Aires, Puerto Madryn en Peninsula de Valdes, 5 – 21 maart 2011


Argentinië, Buenos Aires, 5 –8 maart 2011

Van Santiago vliegen we door naar Buenos Aires. We hebben het grootste deel van de stad 3 jaar geleden al bezocht en doen het nu rustig aan. Rob en Sanne waar we samen een jeepie mee gehuurd hadden op Paaseiland zijn daar ook. Even gezellig bijkletsen en een hapje eten. We spreken af in San Telmo waar op iedere hoek van de straat op zondag een tango wordt gedanst. Kieke presteert het om creditcard en rijbewijs kwijt te raken op de markt daar, terwijl we onderweg waren om de bus te boeken, omdat de naden van de broek van Indonesische makelij het begeven. De politie is niet erg behulpzaam en de vrije dagen vanwege carnaval werken ook niet mee om een politierapportje op tafel te krijgen. De 8ste gaan we naar Retiro, het busstation, wat meer weg heeft van een grote luchthaven met 300 busperrons. Het is er afschuwelijk druk.


Argentinië, Puerto Madryn, 8 – 10 maart 2011

Na 18 uur luxe businessclass bus, komen we aan in Puerto Madryn, dat bekent staat om zijn walvissen en orka’s, zo’n 1000km onder Buenos Aires. We verblijven in super gastvrije backpackers. Na wat hulp van ons hostel kunnen we eindelijk een politierapport op laten maken. Beetje vreemd, maar we moeten ons melden bij “Female affairs”…. (mmmm…… moeten we beledigd zijn?).
De dienstdoende agente, in witte doktersjas, typt netjes het briefje over wat Frederico (manager van ons hostel) heeft geschreven. Zet er vervolgens een paar mooie stempels op en na een half uur is het gefixed en worden we geheel tot onze verbazing bedankt en goede dag gezoend.


Argentinië, Peninsula de Valdés, 11 – 21 maart 2011

Rond het middag uur arriveren Henk en Marianne (globetrotters, die Kieke hebben aangestoken met het reisvirus toen ze nog maar 4 jaar oud was. Inmiddels is Eef is ook geïnfecteerd geraakt.)
Zij scheuren met hun eigen ontworpen Toyota landcruiser, die de bijnaam Bluescruiser heeft, de hele wereld rond. Zij pikken ons op bij het hostel en na wat proviand te hebben ingeslagen gaan we op pad om samen de orka’s te zien stranden bij Punta Norte op Peninsula de Valdés. Dit is de enige plek in de wereld waar dit gekke fenomeen plaats vindt. Benodigdheden om te slagen: geen wind uit het noorden, geduld, volle maan, geduld, zeeleeuw puppies die stiekem zelfstandig op pad gaan, geduld, hoog tij, geduld, orka’s, geduld en heel veel geluk.
De eerste paar dagen hebben we geen geluk, veel wind en puppies die nog te dicht bij mama in de buurt blijven en geen orka’s. We zitten iedere dag 6 uur lang (3 uur voor hoogtij tot 3 uur na hoogtij) in weer en wind gefocust op de zee. Sommige dagen worden we totaal gezandstraald en is het ijzig koud, omdat de wind uit Antarctica komt waaien. We zijn dan ook totaal verwaaid, verweerd en hebben zand tot in ons ondergoed.
Wel spotten we al op de campsite bij Piramides een schorpioen, die net langs Marianne d’r voet kruipt en zien we de flamingo’s overvliegen als we op het strand van Pardelas wild kamperen. Ook zien we al veel gekke armadillo’s (gordeldier) op de parkeerplaats.
De tent is zelden een optie door de harde wind en zandstormen. Dus slapen we na wat geprop en gepruts gezellig met z’n vieren achter in de jeep. Dat houdt wel in dat er een totale inboedel verplaatsing plaats vindt als er geslapen moet worden. Na drie dagen rijden we terug naar Puerto Madryn om opnieuw inkopen te doen.
Als we terug komen wordt het lange wachten beloond; 2 orka’s die voor de kust patrouilleren. De zee is nog steeds erg ruig en dan is de kans op strandingen gering. Voor de orka’s is dat te gevaarlijk, want het is niet de bedoeling dat ze vast komen te zitten op het strand.
Wij kamperen wild met de Bluescruiser, dat tijdelijk is omgedoopt tot restaurant en huis. Henk bereidt nog een culinaire BBQ in een zandstorm. Echt waanzinnig zo te kamperen in de middle of nix en samen 1 doel hebben……en er voor gaan!
Het is lekker knus met z’n viertjes achterin terwijl de wind om de auto spookt. De wind werkt niet echt mee. We moeten zelfs 1 nacht het opklap dak naar beneden doen omdat er een zandstorm woedt. Marianne en Kieke slapen dan voorin op een stoel met het hoofd op het stuur als kussen (zonder de toeter te raken). Na de heftige storm gaat de wind liggen en komen we steeds dichter bij volle maan, dat zorgt voor een extra hoogtij. We spotten ieder dag wel een paar orka’s, die even polshoogte komen nemen qua stranding condities. Inmiddels hebben we vrienden gemaakt met de ranger, die ons ieder dag weer zien aantreden. Ook de filmploeg van Discovery en Imax behoren tot de diehards, alleen hebben zij een permit om op het strand 10m van de vloedlijn en de attackchannel te mogen zitten. Deze attackchannel is de voorkeursplaats van de orka’s om te stranden. Een dieper gelegen geul, waardoor ze makkelijker bij de puppies kunnen komen zonder vast te lopen.
De 7de dag begint het feest der natuur. Er zijn 12 attacks geweest bij de vuurtoren net voor hoogtij (konden wij niet zien, maar de attacks beginnen!) en daarna komen er 2 grote rugvinnen onze kant op. We houden onze adem in. Wat zijn het toch prachtige beesten. Een heel eind verderop houden ze een trainingsessie stranden zonder puppies te verpletteren, in de attackchannel voor de neus van de beroepsfotografen en filmploegen. Wij bekijken het van een grote afstand.
’s Middags komt de permithouder van het strand en wordt ons een grandioos offer gedaan. Hij heeft voor de volgende dag 2 permits over die al betaald zijn. Dat laten we ons geen 2 keer zeggen en grijpen het aanbod met beide handen aan om met het crème de la crème van de wildlife fotografen van de wereld op het strand te zitten. Kieke krijgt het mooiste verjaardagscadeau ooit van Eef en mag samen met Henk mee naar het strand. Als we aankomen liggen er al 3 orka’s op het strand. Uiteindelijk zien we na 5 uur een mislukte attack (prettig voor de pup), maar wel een fantastische stranding recht voor onze neus. Als we terug gaan geeft 1 orka nog een spectaculaire salto weg.
Inmiddels hebben we ook vrienden gemaakt met Helio en Annemiek, die ook al 3 dagen op de uitkijk staan bij ons.
Dan is het volle maan…… Geloof dat het net zo’n gek effect heeft op orka’s als op weerwolven ……… De omstandigheden zien er voor Orka’s fantastisch uit en…… BINGO………………….stuiter stuiter stuiter…….. MAKE OUR DAY…..!!!!!
De ene na de andere stranding recht voor onze neus. De orka’s gaan helemaal los. De ene onoplettende sealpup na de andere wordt door de sluipmoordenaars van het strand geplukt. Soms is de pup in één hap weg, soms wordt er mee gesambabald en soms wordt de pup meegenomen de zee in voor een partijtje pup pingpong. Hier de regels van het spel. Put de pup uit, zwem onder hem door en geef hem dan een oplawaai met je staart en probeer het dan zo ver mogelijk te laten vliegen.
Vol bewondering zijn we toeschouwers vanaf de duinentribunes en kijken naar een orka van zo’n 7m, die in volle glorie het strand op schiet en dan weer weg waggelt met of zonder buit. Het jongentje naast ons vind het minder prettig en begint keihard te huilen als er weer een pup wordt vermorzeld tussen de immense kaken. We schieten er lekker op los met de fotocamera terwijl Annemiek alles filmt. Naderhand wisselen we dit unieke beeld materiaal met elkaar uit zodat jullie naast de foto’s ook de bewegend beelden kunnen bewonderen. Thanx Annemiek en Helio!!!!!
’s Avond zijn we uitgenodigd om aan te schuiven bij de beroepsfotografen, omdat Frieder zijn verjaardag viert en wordt ons nog een offer gedaan…….daarover later meer!!!!
Vol adrenaline besluiten we toch nog een extra poging de volgende dag te wagen omdat de orka attack omstandigheden nog steeds optimaal zijn. Uiteindelijk zien we zo 30 strandingen recht voor onze neus. De rangers staan ook zelf druk te fotograferen als 7 orka’s bijna allemaal tegelijk de zeeleeuwen kolonies terroriseren. Het blijkt in 10 jaar niet zo spectaculair geweest te zijn. Wij weten dan ook niet waar we moeten kijken. Na 2 waanzinnige dagen houden we het voor gezien, omdat de wind weer aanwakkert en wij keren tevreden terug naar Puerto Madryn.
Mocht je nog geïnteresseerd zijn in de andere versie van dit avontuur…en ongecensureerde foto’s!!!
Check dan www.henkmarianne.nl.