Vakantie in de vakantie

Indonesië, Bali, Sanur, 15-30 September 2010

Indonesië, Bali, Sanur, 15-16 September 2010

Poeh he…… Eerst een hele lange (voor de verandering relaxte) vlucht van Johannesburg naar Hongkong ….. we hadden 4 stoelen met z’n 2en ….. dus om en om lekker gestrekt, ook al was het midden op de dag. In Hongkong, waar het dan ineens allang ochtend is, een overstap en strenge controle. Het leek wel een striptease- act bij de douane. Met een jetlag van hier tot Denpasar, komen we aan op Bali. Ons hele slaapritme is helemaal in de war…… en we gaan snel op zoek naar een bedje. Probleem……. de Ramadan is net afgelopen en heel Java lijkt op vakantie in Bali….. 6 backpacker hostels verder en een taxi chauffeur die gek van ons wordt, vinden we eindelijk een prima plekje in Sanur, waar we in elkaar chrashen. Met ons hoofd op het kussen verkeren we tijdelijk in coma. We moeten even afschakelen en we zijn moe tot op het bot……..Dus tijd voor een vakantie in een vakantie……!!!
Alle kleren worden door een sopje gehaald….want daar zit minstens een kilo Afrikaans stof in.

Indonesie, Bali, Ubud, 17-20 September 2010

Het hotelletje is jammer genoeg volgeboekt, dus we moeten verkassen. Eerst gaan we naar Seminyak, maar daar is geen kamer meer te krijgen en we besluiten om door naar Ubud te gaan. Ida is onze taxi chauf, wat een schatje. Ondanks dat iedereen hier wel erg dicht op zijn voorganger rijdt en de scooters links en rechts voorbij schieten….voelen wij ons prima op ons gemak bij Ida in de auto. We rijden weg uit het drukke gedeelte van het eiland….. het eiland is erg groen en de rijstvelden liggen er prachtig bij. Na een mooie rit komen we aan in Ubud…. Een prima plekje om verder te chillen……. Het plenst namelijk 4 dagen van de regen…… We gaan een dagje terug naar Seminyak…..voor een dagje strand……..zon…….en om een te genieten bij Ku de ta (restaurant/bar)…… Een hipper de hips stekje….. waar we ons lekker culinair laten verwennen van de te goed bon….. Lieve meiden van de buurt…….super lief!!!! Thanx.
In Ubud giet het nog steeds pijpenstelen en ’s avonds lijkt de straat wle een wildwaterbaan en gutst het water door onze slippers. Dus we gaan lekker een dagje naar een Spa…… Om alle knopen van het stuiteren over de Afrikaanse wegen er uit te laten masseren, de poriën te ontdoen van het stof in een bad vol rozen blaadjes….. Zelfs de teen nageltjes worden gelakt…… We zijn dan ook tijdelijk onherkenbaar voor ons zelf in de spiegel!!!
Na vier dagen regen en 3 uur zon…..houden we het voor gezien in Ubud……
Alle spullen zijn vochtig en alles wat nat regent wordt niet meer droog….

Indonesie, Bali, Amed, 21-30 September 2010

Ida de taxi chauf staat al weer klaar en na advies van hem, gaan we naar Amed. De noord-oost kust van Bali. De perfecte uitrust plek voor ons…… want Afrika had toch wel een hoop energie gevraagd. Ook de reisdagen achter elkaar hakken erin…… we gaan op zoek naar een lekker plekje direct aan het strand met zwembad dat over de zee uitkijkt…. echt heel vervelend hier! Eef spotte zelfs 2 walvissen, die hier vlak langs de kust kwamen. Er lagen 2 snorkelaars op zo’n 10 meter van de walvissen, maar die hadden ze helemaal gemist……Echt knap!
De eerste 4 dagen…… zien er als volgt uit: uitslapen, boekje lezen, plonsje in het zwembad, opdrogen, luieren in de zon of schaduw, snorkelen, kletspraatje maken, wandelingetje over het zwarte strand, kijken naar de zonsondergang vanuit het zwembad, heerlijk rijst hapje eten bij de toko om de hoek voor weinig, slapen….
We komen bij het zwembad 2 globetrotters tegen, Annet en Bertjan, die ook een rondje om de wereld doen en net zo hard even aan relaxen toe zijn als wij. Erg gezellig en met een biertje op de zwembadrand worden de ervaringen uitgewisseld.

Dag 5 gaan we voor het eerst weer wat doen…..
Bij de overburen, die een duikschool runnen, regelen we een duik. Hier vlakbij ligt namelijk het wrak van een Amerikaans marineschip de “Liberty”, dat tijdens de 2de WO geraakt is bij Lombok door een Japanse torpedo. De Amerikanen hebben het schip proberen te slepen van Lombok naar Java…… maar voor Tulamben begon het schip te zinken. Ze hebben het schip toen achter gelaten op het strand en natuurlijk nooit meer opgehaald. In ’63 is hier de vulkaan uitgebarsten en door de trilling is de boot omgevallen en in zee gezakt zo’n 20 meter van het strand …… Nu is het helemaal begroeit met koraal en wonen er allemaal prachtig gekleurde visjes in. Het schip is zo’n 100 meter lang….. Inmiddels is het in tweeën gebroken en kan je er fantastisch omheen en doorheen duiken. We maken er 2 duiken….. en Kieke heeft er een nieuwe hobby bij…..onderwater fotografie en fotografeert elk visje wat ze tegenkomt. Vooral de clownvisjes (Nemo’s) doen het erg goed als onderwater fotomodel. Fotograferen onderwater is een sport op zich….zelf stilhangen, visje moeten ook niet veel bewegen, fototoestel stilhouden, niet je adem inhouden en je oren vergeten te klaren, (2 dingen tegelijk is altijd lastig voor een ADHDer), camera instellen, niet tegen het koraal botsen en je buddy/divemaster ondertussen niet kwijtraken….. een cursus multitask is er nix bij!!! We zijn laaiend enthousiast over de onderwaterwereld hier….. Ook over de goede zorgen van Adventure Dive. Echt een aanrader…. Uiteindelijk maken we 6 duiken en komen we de waanzinnigste vissen tegen onderwater. Op een gegeven moment hangt Madé (divemaster) midden tussen het koraal met zijn neus er tegen aan …we hebben geen flauw idee waar hij naar op zoek is ….. 5 minuten later heeft hij het gevonden………. : roze pygmee zeepaardje (van 5mm groot). We komen ook een mega school Jackvis tegen, grote barracuda’s, morenen, papegaaivissen, koraalduivels en als afsluiter de de………………….zeeschildpad. Eef is helemaal door het dolle heen….want die leken zich altijd te verschuilen als Eef ging duiken.


Op de terug weg van de tweede duikdag was het minder tof. Voor ons duikbusje maakte 2 Indonesische meiden op een scooter een noodsmak ……. Het meisje achterop, zonder helm, kopte het asfalt en lag helemaal te stuiptrekken. En Eef zou Eef niet zijn en kwam instinctief in actie… Het was goed foute boel…… Een hoop paniek…. …..dat na het vertalen van de duikschool jongens wat minder werd….. er werd een auto geregeld ( ambulance is er niet)..... het meisje kwam gelukkig een beetje bij, maar lag lelijk in de prak …. Lastig!!!
Geen goede voorzieningen, geen geld voor een behandeling, geen scan……. Hopen op het beste en de schade beperken….. Zuster Kieke deed braaf wat dokter Eef zei…het hoofd goed stil houden……maar was daarna goed van slag en het hele voorval had een hoop meer impact dan gedacht en kreeg geen hap meer door haar keel de rest van de dag. Ook de stoere duikboys waren van slag, maar konden erg waarderen dat Eef ging helpen. Vervolgens was ’s middags het halve dorp van de actie op de hoogte.