Manta in Flight

Manta in Flight

Het verhaal met alle foto's staat veel mooier op onze eigen website www.eefkieke.nl

Indonesië, Bali, Nusa Lembongan, 08-11 oktober 2010

Eerst nemen we weer een lokale boot naar Gili T. en vandaar de Blue Water Express, die ons de straat van Lombok over blaast met 3 x 250 PK. De zee is rustig en we mogen op het dak van de boot zitten en genieten van de groene kustlijn die aan ons voorbij schiet. Na anderhalf uur komen we aan in Nusa Lembongan, dat bekend staat om zijn bijzondere duikstekkies. Hier is er een taxiboot service, aangezien de grote motorboten niet aan land kunnen komen en moeten we overhoppen in de lokale platbodemboot, inclusief backpack. We worden eerst in de verkeerde baai gedropt, met allemaal luxe resorts. Gelukkig kunnen we de dropof shore service nog om kletsen, die ons vervolgens afzetten op het backpackers gedeelte. Het laag seizoen begint eindelijk zijn vruchten af te werpen. Bij het eerste slaapplekje zijn we gelijk verkocht. Een homestay van een oud schattig Indonesisch echtpaar met restaurant aan het water en een duikschool. Wij helemaal in ons nopjes!

De tweede dag gaan we op verkenning uit en regelen 2 duiken voor de volgende dag . ’s Middags gaan we in de baai snorkelen en bewonderen de stoere surfboys die hier op waanzinnige golven met tube rijden.
De dag erna moeten we vroeg op om bij Manta point te duiken, dan zijn we daar voor de grote hoos duikers die vanuit Bali hierheen komen. We moeten om het grote eiland Nusa Penida heen varen om bij de duikspot te komen. De kustlijn bestaat uit hoge kliffen en losgebroken rotsen, die hoog boven de zee uitsteken. Er is zelfs een rots waar een gat in geslagen is. De zee is rustig ook al rammen de golven met veel gebulder tegen kliffen. We duiken in een relatief rustige baai, de Manta’s (rogachtige beest met vleugels tussen de 2,5 en 5 meter), komen hier naar toe voor de cleaningstations en om zich te voeden, omdat het plankton zich hier ophoopt. Onderwater is weinig koraal en we wiegen heen en weer tussen de rotsen, terwijl we vol spanning wachten. Na 37 minuten wachten onderwater nog steeds geen Manta te bekennen en net toen we dachten dat het niet meer ging gebeuren….. duikt er uit de diepte en zwarte schaduw op met zo’n 3 meter spanwijdte. De manta vliegt gracieus door het water. Wat een prachtig beest. We kunnen een stuk met hem/haar mee zwemmen en bewonderen voordat hij weer in the deep blue ocean verdwijnt. Kieke stuitert daarna dus de hele speedboot over van de adrenaline.

De tweede duik is tussen Nusa Lembongan en Nusa Penida in. De baai heet Crystal bay en het water is daar inderdaad glashelder. Onze duikmaster moet nog wel effe een zeeslang verjagen, die zich om de schroef van de motor heeft geklemd, voordat wij in het water durven te plonsen. Na de poedelpartij en de bootpicknick lunch op dit idyllische plekje, gaan we weer te water voor onze tweede duik. Op zoek naar de mola mola en mega sunfish, die hier vaak gespot worden in het diepe kanaal tussen de twee eilanden. De onderwater wereld is prachtig, tot we om de hoek komen van het eiland en er heel veel stroming staat. We moeten ons vastgrijpen aan de rotsen omdat we anders als supervrouwen richting Australië afdrijven. Helaas geen mola mola, en moeten we omkeren, terug naar de baai waar het koraal overigens prachtig is.

We dromen over de waanzinnige manta ontmoeting en de 11de gaan we verder met de fastboot naar Benoa, Bali. We gaan terug naar ons eerste hotelletje in Sanur.


Indonesië, Bali, Sanur, 12-13 oktober 2010

We zijn al bijna een maand in Indonesië en we hebben nog geen tempel bezichtigd. Echt slecht. We hebben al wel tempels gezien, want daar wordt je hier mee overladen. Ieder huis heeft hier namelijk zijn eigen mini tempel in de achtertuin, waar iedere dag een bakje met eten en bloemen geofferd wordt om de goden gunstig te stemmen. De offerbakjes liggen ook voor ieder ingang naar het huis, op de stoep en zo ontstaat er een soort hinkelspel, want je mag natuurlijk niet op zo’n bakje trappen (dat is ons natuurlijk allemaal al een keer gelukt in een lompe actie).
Dus werd hat tijd voor een culturele tripje richting de moeder tempel van Bali, Pura Besakih en een lesje Hindoeïsme voor dummy’s. We maken er een dagtripje van en gaan ook naar Lake Batur, een krater meer en naar de rijstvelden om die te bewonderen.
Bij Pura Besakih gaan we met een gids op Hindoeïsme ontdekkingstocht. We worden alle drie in een knal rode sarong gewikkeld, voordat we het tempelcomplex mogen betreden. Tevens hebben alle 4 de kasten hun eigen tempelcomplex binnen het grote geheel, wat aan de voet van Mount Agung ligt. Leuk om te weten dat er ook vriendelijke godsdiensten bestaan en dat je op kan klimmen binnen het kasten systeem als je je best doet in dit leven. Moet zeggen dat het hele verhaal als een mooi sprookje klinkt: met verschillende goden, elementen, reïncarnatie, prachtige tempels, offeren, bergen en draken.
Bij het Lake Batur, kratermeer worden we door de chauf gedropt bij een afschuwelijke vreetschuur met een waanzinnig uitzicht. De chauf en de obers zijn diep teleurgesteld, dat we alleen een vers fruit drankje nemen en de lunch overslaan. Ze vragen namelijk achterlijke prijzen voor Indonesische begrippen, maar daar trappen deze toeristen dus niet in!
Op de terugweg stoppen we nog bij de rijstterrassen, voor een mooi plaatje. Terwijl we gek worden van alle straat verkopers, die ons maar niet met rust willen laten tijdens ons rijstveld- fotomomentje.
Als laatste bekijken we een klein vliegershopje langs de kant van de weg, want vliegeren is hier zo ongeveer de nationale volkshobby. De meest mooie vliegers zijn hier te koop, vooral draken-vliegers schijnen de goden ook goed te stemmen…..