Apostelen in de wolken

Apostelen in de wolken

Check www.eefkieke.nl voor de uitgebreide versie met meer foto's!


Australië, Great Ocean Road en Melbourne, 10 - 14 december 2010

De tent is helemaal opgedroogd in de auto en wij zijn heerlijk bijgekomen in het oud Engelse dorpshotelletje. We rijden richting Warnabool. Het plekje aan de kust waar de Great Ocean Road gaat beginnen. We stoppen bij de toerist informatie om wat gegevens in te winnen en daar komen we Anne-Marie (we hebben samen Kakedu NP tripje gedaan) weer tegen, die daar voor de regen staat te schuilen. Tijd dus voor een gezellig kopje koffie.
Daarna gaan we op pad. De kustroute is prachtig. We stoppen bij de Bay of Islands, London bridge en The Arch. We gaan overnachten in Port Cambell, maar net voordat we daar aankomen rijdt een auto van de tegengestelde richting een kangaroe aan, die met een grote boog op onze weg helft smakt. De auto zetten we langs de weg. De jonge Duitse toeristen zijn helemaal van de waps. De kangaroe stuiptrek nog een beetje, echt heel zielig. Kieke wil hem uit zijn lijden verlossen, maar Eef stelt (gelukkig) het tijdstip van overlijden al vast. Met z’n tweeën checken we of er nog een kleine joey in de buidel zit en leggen we hem zachtjes in de bosjes terwijl de Duitsers geschrokken toekijken.
Wat aangedaan komen we aan in Port Cambell bij een hele moderne backpackers. Zo modern dat het kraantje en de wc ineenzitten…..waardoor je doorspoelt met het handenwaswater. Het kraantje is alleen een beetje slecht afgesteld en stroomt zo hard….. dat er druppels op het plafond zitten en Kieke ondanks de waarschuwing toch kletsnat terug komt.
Als wij een biertje willen doen om te proosten op de kangaroe komen we per toeval een collega van Eef (Ingrid en vriendin) tegen, die hier ook aan het rondtrekken zijn. Samen gaan we snel het traditionele veel te vette Fish en Chips eten, om daarna nog op tijd te zijn om de 12 Apostelen bij zonsondergang te zien. De grote hoeveelheid wolken belemmert de zonsondergang en wij waaien bijna van het platform af. Heel even knipoogt de zon onder het wolken dek door. Als we terug komen gaan we als nog een drankje doen, op de arme kangaroe, in de lokale pub.

De volgende dag is Ingrid jarig en gaan we wederom naar de lokale pub (de enige plek in de dorp), die op dit tijdstip taart serveert i.p.v. bier. Daarna scheiden onze wegen.
We gaan nog een kijkje nemen bij de 12 Apostels, waar het nu afgeladen is met Aziatische toeristen die met niemand rekening houden. Al snel zijn we uitgeworsteld en in de verte komt er een hele donkere lucht aan. Wij houden het voor gezien en vluchten snel de auto in.
We stoppen nog bij een aantal uitzichtpunten, waar we tussen de buien door en het schuilen in de auto genieten van de mooie uitgesleten rotspartijen, baaien en spannende verhalen over boten die hier op de kliffen zijn gelopen 100 jaar geleden.
We willen vannacht overnachten bij Cape Otway. De weg erheen is prachtig.
Er staan 100 kangaroe’s te grazen in een weiland en de koala’s slapen in de takken die over de weg hangen. Als er een vrachtwagen met piepende remmen langskomt stuiteren alle roetjes als ongeleide projectielen over het grasveld.
Bij de receptie van de camping, ontmoeten we Annemieke en Henk. Een wat ouder wereldwijs echtpaar die heerlijk aan het genieten zijn….Het giet natuurlijk weer pijpenstelen en we raken gezellig aan de praat. We worden uitgenodigd in hun super de luxe camper voor een Australisch wijntje. Het is zo gezellig en de tijd vliegt, dat we laat op de avond nog wat te eten in elkaar moeten knutselen. Ook de buurtkoala komt even op bezoek en zingt als een schorre brulkikker een ode in de boom naast ons.
De dag erna gaan we richting de vuurtoren, waar we samen met Henk en Annemiek koffie drinken en ons gesprek vervolgen. Na een dikke knuffel nemen we afscheid van deze lieve bijzondere mensen. We vervolgen onze tocht langs de kust richting Lorne. Eef moet bijna weer als dokter aantreden. We worden op de kustweg ingehaald door een stelletje opgeschoten tuig, die de Great Ocean Road rijden alsof ze losgelaten zijn op het circuit van Zandvoort. Een paar kilometer verder in een hele scherpe bocht heeft de voorste auto zich om de vangrail gevouwen en staat de bestuurder trillend naast zijn verwrongen koekblik en komt gelukkig met de schrik vrij.
In Lorne komen we terecht in een idyllische backpacker prachtig gelegen in het bos. De papegaaien zitten op de rand van het balkon voor onze deur. We blijven daar 2 nachtjes om een dagje lekker uit te slapen en uit te rusten.

De dag erna rijden we naar Melbourne….. stressssss. De eerste mega grote stad waar we zelf weer moeten rijden…..en waar er gewoon heel veel auto rijden en hartstikke druk is op straat. In 5 minuten zien we net zoveel auto als alle weken samen daarvoor. We zigzaggen lekker door de stad en we krijgen het zelfs voor elkaar om de tolweg te vermijden. Hier is ook alles bijna vol geboekt, want de zomervakantie is net begonnen in Australië. We vinden met geluk nog een plekje in een dorm (slaapzaal). Op de laptop gaan we op zoek naar een campertje in Nieuw Zeeland… wat een ramp blijkt…. Ook daar is natuurlijk het hoogseizoen in volle gang als wij aankomen….