Happy Feets
Door: Kieke
Blijf op de hoogte en volg Kieke en Eef
09 Januari 2011 | Australië, Hobart
Happy Feets
Check www.eefkieke.nl voor alle foto's en het verhaal!!!! Die site is gewoon veel toffer!
Australië, Tasmanië, 15 - 21 december 2010
We vliegen in een uur van Melbourne naar Hobart, de grote stad in Tasmanië, samen met Ingrid (collega Eef) en Annemieke. Daar pikken we weer een autootje op. Een Kia Rio voor de kenners……. En ja, daar passen dus 4 backpacks en 4 mensen in, al is het als sardientjes in een blik. We droppen de meiden bij hun slaapplekje en wij gaan op zoek naar wat anders en komen uit bij een klein hostel net iets buiten het centrum.
De stad is een grote autopuzzel met hindernissen. Het zijn allemaal steile heuvels en één-richting straten. Dus 4 x links en je gaat weer verder bij het kruispunt waar het mis ging. Ook het stoplicht is erg spannend als je op een helling van 10% staat met een huurauto en een hele dure auto achter je …. Lang leven de hellingproef! ( Deze keer met werkende handrem!)
We gaan ’s avonds eten bij de haven. Heerlijke verse Tasmaanse zalm. Dit is ook de thuishaven van de schepen (Sea Shepard) van Whale Wars (Discovery Channel).
De bikkels!!!
Vanuit hier hebben ze de kortste weg naar Antarctica om de Japanse walvisvloot te dwarsbomen. De boten zijn, jammer genoeg voor ons maar super voor de walvissen, net een dag geleden weer op pad gegaan.
Australië, Coles Bay en Low Head, 16 - 17 december 2010
De volgende ochtend gaan we met ons kleine bakkie het ruige binnenland en de woeste kustlijn van Tasmanië trotseren. Het landschap is waanzinnig en we kijken onze ogen uit tijdens de rit naar Coles Bay. Wat een prachtig eiland is dit. Bij Coles Bay doen we na aankomst een middag dutje, want we zijn nog steeds alle mooie ervaringen aan het verwerken. Dus er wordt druk gedroomd terwijl de regen wolken ons weer gevonden hebben.
We slapen een beetje bij en gaan de volgende ochtend wandelen bij Wineglass Bay. Een pittige wandeling met een prachtig uitzicht als beloning. We rijden daarna naar het noorden, want het schijnt dat je daar de kleine pinguïns kan zien als ze met zonsondergang uit het water komen.
We vinden nog een slaapplekje in een cabin (houten mini huisje) vlakbij de vuurtoren.
We hebben de tent maar weer even opgeborgen want de weersverwachting voor de rest van de week is wederom regen.
Gelukkig is het rond zonsondergang even droog, ook al zijn we helemaal regenproef ingepakt en kunnen we de kleine Happy Feets bewonderen, als ze door de enorme golven met een smak op het strand belanden. Het is net of de zee zo nu en dan groepje pinguïns het zand op spuugt. De kleine pinguïns dribbelen van de waterlijn weg, op weg naar hun nestjes met hongerig kroost, terwijl ze hun afschuwelijke area ten gehore brengen. Naast het niet kunnen vliegen is er dus nog een DNA-foutje opgetreden bij deze vogels.… Tjeetje wat zingen zij vals!!!!
We zijn maar met een man of 8 en de pinguïns schuifelen heel dicht langs ons. Een tweetal pinguïns steken de openbare weg over bij het zebrapad, omdat ze hun nestje bij de overburen in de tuin hebben gemaakt. Echt humor!!
Ook krijgen we nog 1 jonge pluizenbol te zien, die op z’n flikker krijgt van zijn mam omdat hij het nestje voortijdig heeft verlaten, gedreven door lekkere trek.
We zijn helemaal door elkaar gewaaid en lichtelijk onderkoeld, maar voor de verandering droog gebleven.
Australië, Cradle Mountain NP en Strahan, 18 - 19 december 2010
We maken een stop in Beauty Point om het platypus (vogelbekdier) te bekijken. In het wild is het steeds mislukt, dus het moet dan maar in een opvanghuis gebeuren. Hier zitten ook Echidna’s die van hun stekels zijn gereden. Dit zijn de enige 2 zoodieren, die eieren leggen en daarna hun poedelnaakte baby zogen.
We kunnen hem bekijken van heel dichtbij en hij is een stuk kleiner dan dat we ons dat voorgesteld hadden. Daarbij is het vriendelijke diertje met een mega eenden snavel, lieve kleine kraaloogjes, een bevervacht en zwemvliezen gevaarlijker dan we dachten. De mannetjes hebben namelijk een grote nagel/klauw aan hun achterpoot. Mocht je per ongeluk er op eentje gaan zitten dan ben je de eerste paar weken verzekerd van helse pijn. Gelukkig zit hij achter glas ….!
Via allerlei slinger weggetjes rijden we steeds dieper het binnenland in. Op weg naar Cradle Mountain NP om daar te wandelen. Het is er hoog en koud….we hebben zelfs natte sneeuw en dat in de zomer. In de keuken is het gelukkig lekker warm en brandt de openhaard. Na een koude nacht in een stapelbed rijden we het park in om te wandelen. Het is helemaal grijs en er is de hele dag regen voorspeld. Dan maar wandelen met regenjas en muts op. Na een prachtige wandeling van anderhalf uur houden we het voorgezien. We zijn totaal doorweekt en verkleumd tot op het bot, na het bewonderen van Dove Lake, Cradle Mountain en Ronnies Creek. We spotten ook nog een zeiknatte wombat op de valreep. De Tasmaanse duivel daarentegen heeft waarschijnlijk ook een hekel aan regen en was onvindbaar. We drogen een beetje op in het toerist informatie centrum met de andere doorweekte wandelaars. Iets verder op is een galerie met mooie foto’s en een expositie over de Tasmaanse Tijger. Hij is waarschijnlijk uitgestorven….maar zo nu en dan denken mensen dat ze er nog eentje hebben waargenomen in het grote ondoordringbare woud van Tasmanië en doen allerlei spannende “Yeti-soortige” verhalen zich de ronde over dit dier.
Daarna rijden we door naar Strahan, waar we nog een poging wild vogelbekdier spotten wagen. We nemen plaats op een glibberig bruggetje en zitten daar anderhalf uur doodstil. Zo nu en dan gooien we een slak als lokaas die we van de eigenaresse van de creek hebben gekregen om onze kansen te vergroten. Helaas, waarschijnlijk was hij allergisch voor slakken…
Australië, Hobart, 20-21 december 2010
We rijden terug naar Hobart en het lijkt net of we de Indian Summer tegemoed rijden. De bomen hebben alle kleuren van de 4 jaargetijden. We stoppen onderweg nog bij Nelsons Falls, Lake st Claire en Russel Falls en komen laat aan bij ons hostel. De volgende dag doen we dingen regelen, kerstshoppen en taspakken.
Check www.eefkieke.nl voor alle foto's en het verhaal!!!! Die site is gewoon veel toffer!
Australië, Tasmanië, 15 - 21 december 2010
We vliegen in een uur van Melbourne naar Hobart, de grote stad in Tasmanië, samen met Ingrid (collega Eef) en Annemieke. Daar pikken we weer een autootje op. Een Kia Rio voor de kenners……. En ja, daar passen dus 4 backpacks en 4 mensen in, al is het als sardientjes in een blik. We droppen de meiden bij hun slaapplekje en wij gaan op zoek naar wat anders en komen uit bij een klein hostel net iets buiten het centrum.
De stad is een grote autopuzzel met hindernissen. Het zijn allemaal steile heuvels en één-richting straten. Dus 4 x links en je gaat weer verder bij het kruispunt waar het mis ging. Ook het stoplicht is erg spannend als je op een helling van 10% staat met een huurauto en een hele dure auto achter je …. Lang leven de hellingproef! ( Deze keer met werkende handrem!)
We gaan ’s avonds eten bij de haven. Heerlijke verse Tasmaanse zalm. Dit is ook de thuishaven van de schepen (Sea Shepard) van Whale Wars (Discovery Channel).
De bikkels!!!
Vanuit hier hebben ze de kortste weg naar Antarctica om de Japanse walvisvloot te dwarsbomen. De boten zijn, jammer genoeg voor ons maar super voor de walvissen, net een dag geleden weer op pad gegaan.
Australië, Coles Bay en Low Head, 16 - 17 december 2010
De volgende ochtend gaan we met ons kleine bakkie het ruige binnenland en de woeste kustlijn van Tasmanië trotseren. Het landschap is waanzinnig en we kijken onze ogen uit tijdens de rit naar Coles Bay. Wat een prachtig eiland is dit. Bij Coles Bay doen we na aankomst een middag dutje, want we zijn nog steeds alle mooie ervaringen aan het verwerken. Dus er wordt druk gedroomd terwijl de regen wolken ons weer gevonden hebben.
We slapen een beetje bij en gaan de volgende ochtend wandelen bij Wineglass Bay. Een pittige wandeling met een prachtig uitzicht als beloning. We rijden daarna naar het noorden, want het schijnt dat je daar de kleine pinguïns kan zien als ze met zonsondergang uit het water komen.
We vinden nog een slaapplekje in een cabin (houten mini huisje) vlakbij de vuurtoren.
We hebben de tent maar weer even opgeborgen want de weersverwachting voor de rest van de week is wederom regen.
Gelukkig is het rond zonsondergang even droog, ook al zijn we helemaal regenproef ingepakt en kunnen we de kleine Happy Feets bewonderen, als ze door de enorme golven met een smak op het strand belanden. Het is net of de zee zo nu en dan groepje pinguïns het zand op spuugt. De kleine pinguïns dribbelen van de waterlijn weg, op weg naar hun nestjes met hongerig kroost, terwijl ze hun afschuwelijke area ten gehore brengen. Naast het niet kunnen vliegen is er dus nog een DNA-foutje opgetreden bij deze vogels.… Tjeetje wat zingen zij vals!!!!
We zijn maar met een man of 8 en de pinguïns schuifelen heel dicht langs ons. Een tweetal pinguïns steken de openbare weg over bij het zebrapad, omdat ze hun nestje bij de overburen in de tuin hebben gemaakt. Echt humor!!
Ook krijgen we nog 1 jonge pluizenbol te zien, die op z’n flikker krijgt van zijn mam omdat hij het nestje voortijdig heeft verlaten, gedreven door lekkere trek.
We zijn helemaal door elkaar gewaaid en lichtelijk onderkoeld, maar voor de verandering droog gebleven.
Australië, Cradle Mountain NP en Strahan, 18 - 19 december 2010
We maken een stop in Beauty Point om het platypus (vogelbekdier) te bekijken. In het wild is het steeds mislukt, dus het moet dan maar in een opvanghuis gebeuren. Hier zitten ook Echidna’s die van hun stekels zijn gereden. Dit zijn de enige 2 zoodieren, die eieren leggen en daarna hun poedelnaakte baby zogen.
We kunnen hem bekijken van heel dichtbij en hij is een stuk kleiner dan dat we ons dat voorgesteld hadden. Daarbij is het vriendelijke diertje met een mega eenden snavel, lieve kleine kraaloogjes, een bevervacht en zwemvliezen gevaarlijker dan we dachten. De mannetjes hebben namelijk een grote nagel/klauw aan hun achterpoot. Mocht je per ongeluk er op eentje gaan zitten dan ben je de eerste paar weken verzekerd van helse pijn. Gelukkig zit hij achter glas ….!
Via allerlei slinger weggetjes rijden we steeds dieper het binnenland in. Op weg naar Cradle Mountain NP om daar te wandelen. Het is er hoog en koud….we hebben zelfs natte sneeuw en dat in de zomer. In de keuken is het gelukkig lekker warm en brandt de openhaard. Na een koude nacht in een stapelbed rijden we het park in om te wandelen. Het is helemaal grijs en er is de hele dag regen voorspeld. Dan maar wandelen met regenjas en muts op. Na een prachtige wandeling van anderhalf uur houden we het voorgezien. We zijn totaal doorweekt en verkleumd tot op het bot, na het bewonderen van Dove Lake, Cradle Mountain en Ronnies Creek. We spotten ook nog een zeiknatte wombat op de valreep. De Tasmaanse duivel daarentegen heeft waarschijnlijk ook een hekel aan regen en was onvindbaar. We drogen een beetje op in het toerist informatie centrum met de andere doorweekte wandelaars. Iets verder op is een galerie met mooie foto’s en een expositie over de Tasmaanse Tijger. Hij is waarschijnlijk uitgestorven….maar zo nu en dan denken mensen dat ze er nog eentje hebben waargenomen in het grote ondoordringbare woud van Tasmanië en doen allerlei spannende “Yeti-soortige” verhalen zich de ronde over dit dier.
Daarna rijden we door naar Strahan, waar we nog een poging wild vogelbekdier spotten wagen. We nemen plaats op een glibberig bruggetje en zitten daar anderhalf uur doodstil. Zo nu en dan gooien we een slak als lokaas die we van de eigenaresse van de creek hebben gekregen om onze kansen te vergroten. Helaas, waarschijnlijk was hij allergisch voor slakken…
Australië, Hobart, 20-21 december 2010
We rijden terug naar Hobart en het lijkt net of we de Indian Summer tegemoed rijden. De bomen hebben alle kleuren van de 4 jaargetijden. We stoppen onderweg nog bij Nelsons Falls, Lake st Claire en Russel Falls en komen laat aan bij ons hostel. De volgende dag doen we dingen regelen, kerstshoppen en taspakken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
