Lost World
Door: Kieke
Blijf op de hoogte en volg Kieke en Eef
20 Mei 2011 | Peru, Machu Picchu
Lost World
Peru, Lima, Cusco en Aqua Calientes 27 april - 7 mei 2011
Peru, Lima 27 april – 1 mei 2011
Beetje gesloopt komen we aan in Lima. We worden opgepikt en crashen in het Hostel Safe in Lima en kunnen even geen bus meer zien. Lima ligt prachtig op de rotsen aan de kust, maar is meestal gehuld in dikke zeemist. Vanaf onze wijk Barranco hebben we een mooi uitzicht over de skyline van Lima. We sturen een mailtje naar de ambassade of er nog een feestje is i.v.m. Koninginnedag. We krijgen een officiële uitnodiging met Bea op de voorkant. De 28ste gaan we een kijkje nemen bij de residentie van de ambassadeur. In ons aller netste kleren (tja we vielen een beetje uit de toon met ons backpacker kloffie) komen we gelukkig voorbij de security.
Na het volkslied dat een maat te langzaam wordt gezongen, speelt er een leuke band; Fiesta Circus band. Oude kaas met mosterd, haring met uitjes, paling, bitterballen en nog veel meer lekkers komt langs. Lang leve Nederland!!
De 29ste pikken we Sander (broer Eef) op van het vliegveld. Wat een ontzettend leuk weerzien na 9 maanden… Met hem verkennen we het oude koloniale centrum van Lima nog een dagje en nemen daarna de nachtbus de Andes in naar Cusco.
Peru, Cusco en Aqua Calientes , 2-7 mei 2011
Na 18 uur bus door de bergen en langs diepe ravijnen komen we aan in Cusco, wat op 3310 meter ligt. We acclimatiseren een dagje in de mooie oude stad. Het was vroeger de hoofdstad van Peru. Veel Inca met Spaanse bouwstijl. Ook veel mensen in traditionele klederdrachten op het grote plein.
Vanuit hier gaan we de 4de naar de Aguas Calientes. Het is nog een hele tocht om bij de Lost World te komen. We moeten eerst 2 uur stuiteren met een busje door de bergen en de Secret Valley tot we bij Ollantaytambo aankomen.
Daar springen we over op de trein. De route is prachtig. Wij rijden door het dal, dat ongeveer op 2000 meter ligt, terwijl de bergtoppen van dit jonge begroeide gebergte zo’n 500 meter hoger de lucht in steken. Alleen de dinosauriërs zijn vervangen door lama’s in deze filmsetting van de Lost World.
De trein doet rustig aan en dik anderhalf uur later komen we aan in Aquas Calientes. Het dorpje dat aan de voet van de berg ligt waar de Machu Picchu op gebouwd is. Geen wonder dat de Spanjaarden de verloren stad van de Inca’s nooit gevonden hebben, want wat een eind van de bewoonde wereld ligt dit.
We regelen in het dorp de entree kaartjes en de bustickets voor de volgende dag en duiken rond 8 uur al in bed aangezien we al om 3 uur ’s nachts bij de bus moeten staan, willen we een kaartje bemachtigen voor de Wayna Picchu. Alleen de eerste 400 mensen mogen de Wayna Picchu beklimmen. Vanaf daar heb je een helikopterview op de Machu Picchu. Dus na een kort nachtje gaan we in het pikken donker op pad. We zijn niet de eerste, de rij wordt al snel als maar langer achter ons en we zien zo’n 100 diehards te voet vertrekken naar de Machu Picchu. Om half 6 gaat de eerste bus met ons erin op weg en komen er nog een hoop mensen aangelopen, die al mopperend achteraan in de lange rij aansluiten en waarschijnlijk geen stempeltje kunnen krijgen voor Wayna Picchu.
Via een mega zigzagweg klimt de bus 400 meter hoger naar de Lost World. We bemachtigen een stempeltje voor de Wayna Picchu en betreden de verloren stad op 2400 meter boven zeeniveau.
De stad is nog gehuld in mistflarden die opstijgen uit het dal. Langzaam komen de eerste zonnestralen over de omliggende bergtoppen en valt het ochtendlicht op de stad. Ademloos bekijken we hoe de hele stad door de zon verlicht wordt. Alle wolken trekken weg en het is strakblauw. We smeren ons goed in, want op deze hoogte met deze weerscondities verfik je levend.
Al snel stroomt de stad vol met toeristen. Na de stad vanaf het Caretaker house bekeken te hebben, wandelen we tussen de oude Inca ruïnes door. Toch fijn dat Sir Bingham van de National Geographic Society de stad per ongeluk vond in 1911, terwijl hij op zoek was naar Vilcabamba, de laatste stad van het Inca imperium. Toen hij Machu Picchu ontdekte woonde er 2 families op het gigantische complex bestaand uit huizen, terrassen, tempels, paden, irrigatiesystemen en dat alles perfect afgestemd op de meeste zonuren, de sterren en de bergen die voor de Inca’s zo belangrijk waren…. Geen idee hoe ze ooit deze plek hebben gevonden en een hele stad uit de rotsen hebben gefixed. Een naald in een hoop lama wol zoeken zou hier het goede spreekwoord kunnen zijn. Ongelofelijk wat een locatie met mega view!!!
Om 10 uur beginnen wij aan de beklimming van de Wayna Picchu, de berg die op alle foto’s achter de verloren stad staat. Een pittige klim over smalle glibberige paadjes. Na anderhalf uur komen we bij de top uit. En hebben een waanzinnig uitzicht van boven af op de Lost Word en alle bergtoppen 360 graden om ons heen. We puffen effe uit terwijl we van de view genieten. We dalen weer af en slenteren lekker tussen de resten van de gebouwen door, die nog steeds overeind staan. Na meerdere aardbevingen, weer, wind en asociale toeristen, omdat de stenen allemaal verschillende vormen hebben en als een soort puzzelstukjes in elkaar zijn gezet.
Vanaf een uur of twee wordt het met de minuut rustiger zodat we nog wat plaatje kunnen schieten zonder hordes mensen erop, vanaf een van de hoger gelegen terrassen. De lama’s doen ook lekker mee vandaag en poseren voor ons op de voorgrond van de Machu Picchu met een babytweeling. Uiteindelijk worden we als de zon bijna achter de bergtoppen zakt door medewerker naar de uitgang gestuurd om de laatste bus naar Aquas Calientes te nemen. Zo hebben we een hele dag in de Lost World gefigureerd. Wederom liggen we weer lekker vroeg in bed.
De 6de doen we de trip in tegengestelde richting terug naar Cusco.
De 7de hebben we een hoop gezeik als het hostel de bus naar Puno voor ons regelt. Uiteindelijk blijkt dat ze een totaal andere (duketape) bus hebben geregeld dan wij gevraagd hebben. Wij gaan uiteraard niet akkoord. De bus organisatie zou het ticket doorverkocht hebben. We vertrouwen er niet in en gaan zelf naar het busstation om nog een bus te regelen. Maar de bus die we willen hebben blijkt helemaal niet te gaan en het ticket is helemaal niet doorverkocht, Ofwel bij het hostel staat de eigenaar glashard te liegen. Ook is de bus die hij nu geboekt heeft de helft van de prijs en worden we ook nog eens flink afgezet.
De bustickets hebben we al betaald en hij wil het geld niet teruggeven. Gelukkig hebben we nog een troef in handen. We hebben de kamer nog niet betaald. De baas van het hostel, wil ons alleen maar telefonisch te woord staat en dreigt het salaris van een van zijn medewerkers niet te betalen als wij niet betalen. Hij wil morgen met ons naar het busstation om 8 uur. Inmiddels hebben wij al een toeristisch dagtourtje geboekt (om toch uit Cusco weg te kunnen) naar Puno en moeten we om 6 uur weg. We betalen het verschil bij als je van de bustickets van de kamerkosten aftrekt bij het hostel en vertrekken naar het busstation terwijl de baas maar door ratelt in de telefoon en de hoorn op de balie ligt.
Weer een wijze les, niks uit handen geven ZELF DOEN!
Peru, Lima, Cusco en Aqua Calientes 27 april - 7 mei 2011
Peru, Lima 27 april – 1 mei 2011
Beetje gesloopt komen we aan in Lima. We worden opgepikt en crashen in het Hostel Safe in Lima en kunnen even geen bus meer zien. Lima ligt prachtig op de rotsen aan de kust, maar is meestal gehuld in dikke zeemist. Vanaf onze wijk Barranco hebben we een mooi uitzicht over de skyline van Lima. We sturen een mailtje naar de ambassade of er nog een feestje is i.v.m. Koninginnedag. We krijgen een officiële uitnodiging met Bea op de voorkant. De 28ste gaan we een kijkje nemen bij de residentie van de ambassadeur. In ons aller netste kleren (tja we vielen een beetje uit de toon met ons backpacker kloffie) komen we gelukkig voorbij de security.
Na het volkslied dat een maat te langzaam wordt gezongen, speelt er een leuke band; Fiesta Circus band. Oude kaas met mosterd, haring met uitjes, paling, bitterballen en nog veel meer lekkers komt langs. Lang leve Nederland!!
De 29ste pikken we Sander (broer Eef) op van het vliegveld. Wat een ontzettend leuk weerzien na 9 maanden… Met hem verkennen we het oude koloniale centrum van Lima nog een dagje en nemen daarna de nachtbus de Andes in naar Cusco.
Peru, Cusco en Aqua Calientes , 2-7 mei 2011
Na 18 uur bus door de bergen en langs diepe ravijnen komen we aan in Cusco, wat op 3310 meter ligt. We acclimatiseren een dagje in de mooie oude stad. Het was vroeger de hoofdstad van Peru. Veel Inca met Spaanse bouwstijl. Ook veel mensen in traditionele klederdrachten op het grote plein.
Vanuit hier gaan we de 4de naar de Aguas Calientes. Het is nog een hele tocht om bij de Lost World te komen. We moeten eerst 2 uur stuiteren met een busje door de bergen en de Secret Valley tot we bij Ollantaytambo aankomen.
Daar springen we over op de trein. De route is prachtig. Wij rijden door het dal, dat ongeveer op 2000 meter ligt, terwijl de bergtoppen van dit jonge begroeide gebergte zo’n 500 meter hoger de lucht in steken. Alleen de dinosauriërs zijn vervangen door lama’s in deze filmsetting van de Lost World.
De trein doet rustig aan en dik anderhalf uur later komen we aan in Aquas Calientes. Het dorpje dat aan de voet van de berg ligt waar de Machu Picchu op gebouwd is. Geen wonder dat de Spanjaarden de verloren stad van de Inca’s nooit gevonden hebben, want wat een eind van de bewoonde wereld ligt dit.
We regelen in het dorp de entree kaartjes en de bustickets voor de volgende dag en duiken rond 8 uur al in bed aangezien we al om 3 uur ’s nachts bij de bus moeten staan, willen we een kaartje bemachtigen voor de Wayna Picchu. Alleen de eerste 400 mensen mogen de Wayna Picchu beklimmen. Vanaf daar heb je een helikopterview op de Machu Picchu. Dus na een kort nachtje gaan we in het pikken donker op pad. We zijn niet de eerste, de rij wordt al snel als maar langer achter ons en we zien zo’n 100 diehards te voet vertrekken naar de Machu Picchu. Om half 6 gaat de eerste bus met ons erin op weg en komen er nog een hoop mensen aangelopen, die al mopperend achteraan in de lange rij aansluiten en waarschijnlijk geen stempeltje kunnen krijgen voor Wayna Picchu.
Via een mega zigzagweg klimt de bus 400 meter hoger naar de Lost World. We bemachtigen een stempeltje voor de Wayna Picchu en betreden de verloren stad op 2400 meter boven zeeniveau.
De stad is nog gehuld in mistflarden die opstijgen uit het dal. Langzaam komen de eerste zonnestralen over de omliggende bergtoppen en valt het ochtendlicht op de stad. Ademloos bekijken we hoe de hele stad door de zon verlicht wordt. Alle wolken trekken weg en het is strakblauw. We smeren ons goed in, want op deze hoogte met deze weerscondities verfik je levend.
Al snel stroomt de stad vol met toeristen. Na de stad vanaf het Caretaker house bekeken te hebben, wandelen we tussen de oude Inca ruïnes door. Toch fijn dat Sir Bingham van de National Geographic Society de stad per ongeluk vond in 1911, terwijl hij op zoek was naar Vilcabamba, de laatste stad van het Inca imperium. Toen hij Machu Picchu ontdekte woonde er 2 families op het gigantische complex bestaand uit huizen, terrassen, tempels, paden, irrigatiesystemen en dat alles perfect afgestemd op de meeste zonuren, de sterren en de bergen die voor de Inca’s zo belangrijk waren…. Geen idee hoe ze ooit deze plek hebben gevonden en een hele stad uit de rotsen hebben gefixed. Een naald in een hoop lama wol zoeken zou hier het goede spreekwoord kunnen zijn. Ongelofelijk wat een locatie met mega view!!!
Om 10 uur beginnen wij aan de beklimming van de Wayna Picchu, de berg die op alle foto’s achter de verloren stad staat. Een pittige klim over smalle glibberige paadjes. Na anderhalf uur komen we bij de top uit. En hebben een waanzinnig uitzicht van boven af op de Lost Word en alle bergtoppen 360 graden om ons heen. We puffen effe uit terwijl we van de view genieten. We dalen weer af en slenteren lekker tussen de resten van de gebouwen door, die nog steeds overeind staan. Na meerdere aardbevingen, weer, wind en asociale toeristen, omdat de stenen allemaal verschillende vormen hebben en als een soort puzzelstukjes in elkaar zijn gezet.
Vanaf een uur of twee wordt het met de minuut rustiger zodat we nog wat plaatje kunnen schieten zonder hordes mensen erop, vanaf een van de hoger gelegen terrassen. De lama’s doen ook lekker mee vandaag en poseren voor ons op de voorgrond van de Machu Picchu met een babytweeling. Uiteindelijk worden we als de zon bijna achter de bergtoppen zakt door medewerker naar de uitgang gestuurd om de laatste bus naar Aquas Calientes te nemen. Zo hebben we een hele dag in de Lost World gefigureerd. Wederom liggen we weer lekker vroeg in bed.
De 6de doen we de trip in tegengestelde richting terug naar Cusco.
De 7de hebben we een hoop gezeik als het hostel de bus naar Puno voor ons regelt. Uiteindelijk blijkt dat ze een totaal andere (duketape) bus hebben geregeld dan wij gevraagd hebben. Wij gaan uiteraard niet akkoord. De bus organisatie zou het ticket doorverkocht hebben. We vertrouwen er niet in en gaan zelf naar het busstation om nog een bus te regelen. Maar de bus die we willen hebben blijkt helemaal niet te gaan en het ticket is helemaal niet doorverkocht, Ofwel bij het hostel staat de eigenaar glashard te liegen. Ook is de bus die hij nu geboekt heeft de helft van de prijs en worden we ook nog eens flink afgezet.
De bustickets hebben we al betaald en hij wil het geld niet teruggeven. Gelukkig hebben we nog een troef in handen. We hebben de kamer nog niet betaald. De baas van het hostel, wil ons alleen maar telefonisch te woord staat en dreigt het salaris van een van zijn medewerkers niet te betalen als wij niet betalen. Hij wil morgen met ons naar het busstation om 8 uur. Inmiddels hebben wij al een toeristisch dagtourtje geboekt (om toch uit Cusco weg te kunnen) naar Puno en moeten we om 6 uur weg. We betalen het verschil bij als je van de bustickets van de kamerkosten aftrekt bij het hostel en vertrekken naar het busstation terwijl de baas maar door ratelt in de telefoon en de hoorn op de balie ligt.
Weer een wijze les, niks uit handen geven ZELF DOEN!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
